Πρόκειται για απεικονίσεις δύο αρχαίων μνημείων, από τα μέσα περίπου του 18ου αιώνα. Οι δύο εικόνες προέρχονται από το έργο του Richard Pococke με τίτλο "A Description of the East, and some other Countries", το οποίο εκδόθηκε το 1745. Ο συγγραφέας, απόφοιτος του Καίμπριτζ και επισκοπικός επίτροπος, ταξίδεψε σε όλη την Ελλάδα και στην Αθήνα και περιηγήθηκε, καταγράφοντας τις αρχαιότητες της πόλης. Το οδοιπορικό του παραπέμπει σε αρχαίους Έλληνες και Λατίνους συγγραφείς, ενώ η εικονογράφησή του ικανοποίησε ακόμα και τους πιο απαιτητικούς αναγνώστες. Τα θεμέλια του ναού της Αγροτέρας Αρτέμιδος βρίσκονταν στην Αθήνα, στην περιοχή του Αρδηττού. Πρόκειται για Ιωνικό ναό του 5ου αιώνα που κτίστηκε το 448 π.Χ., πιθανότατα από τον Καλλικράτη αρχιτέκτονα του ναού της Απτέρου Νίκης στην Ακρόπολη, με τον οποίο παρουσιάζει πολλές ομοιότητες. Ο ναός συνδέθηκε άμεσα με την νίκη των Αθηναίων στην Μάχη του Μαραθώνα, τον Μαραθώνιο και την άνθιση της πόλης των Αθηνών. Υπέστη πολλές μετατροπές σε μεταγενέστερες εποχές, όπως η μετατροπή του σε παλαιοχριστιανική βασιλική με εκτενές πρωτοχριστιανικό νεκροταφείο (εμφανές και σήμερα). Κατά τον 17 αιώνα προστέθηκε τρούλος και μετατράπηκε στην εκκλησία που είναι γνωστή ως η «Παναγιά στην Πέτρα». Κατεδαφίστηκε το 1778 και τα υλικά του χρησιμοποιήθηκαν για την ανέγερση του τείχους των Αθηνών γύρω από την Ακρόπολη. Η σπουδαιότητα του ναού και η μεγάλη αρχαιολογική και ιστορική αξία για την πόλη των Αθηνών και τους μελετητές της αρχαιολογίας επισημαίνεται από επιφανείς έλληνες και ξένους αρχαιολόγους και αρχιτέκτονες, από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα, με τεκμηριωμένα άρθρα, σχέδια και ανασκαφές. Αποτύπωσαν επίσης λεπτομέρειες αρχιτεκτονικών μελών, όπως κιονόκρανα και τμήμα της μαρμάρινης ζωφόρου, που βρίσκεται σήμερα στα μουσεία του Βερολίνου και της Βενετίας. Το Αδριάνειο Υδραγωγείο στην Αθήνα κατασκευάστηκε από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Αδριανό και αποπερατώθηκε από τον διάδοχό του, Πίο Αντωνίνο. Κατασκευάστηκε στους ρωμαϊκούς χρόνους και η κύρια αιτία για την κατασκευή του ήταν η ανάγκη να υδροδοτηθεί η ρωμαϊκή συνοικία της Αθήνας, η οποία περιελάμβανε τον χώρο που καταλαμβάνει σήμερα το πάρκο του Ζαππείου, από τη βουλή έως και το Καλλιμάρμαρο. Οι εργασίες για την κατασκευή του υδραγωγείου ξεκίνησαν το 134 μ.Χ. και ολοκληρώθηκαν το 140 μ.Χ. Η σήραγγα μήκους 25 χιλιομέτρων που κατασκευάσθηκε, ξεκινούσε από την περιοχή του Τατοΐου και μετέφερε το νερό με την βαρύτητα έως και τους πρόποδες του Λυκαβηττού, όπου αποθηκευόταν σε λιθόκτιστη δεξαμενή. Το υδραγωγείο συνέχισε να λειτουργεί μέχρι και στα χρόνια της τουρκοκρατίας, οπότε και καταστράφηκε από τον Χατζή-Aλή Χασεκή.