Η Τράτα είναι ένα αρκετά ιδιαίτερο σκαρί το οποίο στις αρχές και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα ήταν στο Αιγαίο ένα πολύ γνωστό αλιευτικό σκάφος (ψαράδικο). Το ξύλινο στοιχείο στο πλωριό ποδόστημα, που έμοιαζε με έμβολο, ήταν και το κύριο διακριτικό της γνώρισμα. Η "γκάγκα" ή το "κατσούλι", όπως συνηθίζεται να λέγεται το ξύλινο αυτό στοιχείο, είχε σχέση με το ψάρεμα και για το λόγο αυτό συναντάται και σε δημοσιευμένα σκίτσα παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών - καϊκιών άλλων περιοχών όπως της Πορτογαλίας. Η Τράτα συνήθως έφθανε τα 10 με 12 μέτρα μήκος. Ανήκει στην κατηγορία των οξύπρυμνων σκαφών, όταν δηλαδή η πλώρη και η πρύμνη έχουν συγκλίνουσα μορφή ως προς τα ποδοστήματά τους. Κωπήλατο κυρίως σκάφος (όπως συνέβαινε και με τους αρχαίους ερέτας –υπηρέτης, Ερέτρια) δεν απέκλειε το γεγονός να φέρει και μία ελαφρά ιστιοφορία με χρήση ενός μικρού λατινιού ή σακολέβας. Κατασκευάζονταν στη Σάμο, στην Ικαρία, στην Κάλυμνο, στη Λήμνο, στη Σύρο, στις Σπέτσες, στη Σκιάθο, καθώς ενδεχομένως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.