Ο Ιωάννης Λάμπρος ξεκίνησε τους φωτογραφικούς του πειραματισμούς την περίοδο του μεσοπολέμου. Από το 1961 έως το 1968 συνεργάστηκε με τον Εθνικό Οργανισμό Τουρισμού (Ε.Ο.Τ.). Φωτογραφίες του χρησιμοποιήθηκαν για την εικονογράφηση αφισών του οργανισμού, συμβάλλοντας έτσι στη διαμόρφωση της μεταπολεμικής εικόνας της χώρας μας. Ο ανήσυχος φωτογραφικός του φακός, ταυτόχρονα, κατέγραψε την ομορφιά του ελληνικού τοπίου, μεταφέροντας με ευγένεια και νοσταλγία το θεατή σε μια Ελλάδα που δεν υπάρχει πια.
Η γέφυρα της Παπαδιάς βρίσκεται στη σιδηροδρομική γραμμή Πειραιά-Λάρισας, η οποία άρχισε να κατασκευάζεται το 1890. Η γέφυρα της Παπαδιάς ήταν ιδιαίτερα δραχμοβόρα και χρονοβόρα. Την εποχή εκείνη ήταν για την Ελλάδα το σπουδαιότερο και μεγαλύτερο τεχνικό έργο. Πρόκειται για την υψηλότερη γέφυρα της χώρας με ύψος 99 μέτρα, ενώ η παρακείμενη σήραγγα από το Σκαμνό στον Μπράλο ήταν η μεγαλύτερη σε μήκος. Η αποπεράτωση της και τα εγκαίνια λειτουργίας έγιναν το 1905. Η γέφυρα της Παπαδιάς, ως τώρα, έχει ανατιναχθεί και γκρεμισθεί δύο φορές: Μία από τους Άγγλους, κατά την αποχώρηση τους το 1941 και μία από τους Γερμανούς, κατά την αποχώρηση τους από την Ελλάδα το 1944.