Για τη διδασκαλία της κλασικής τέχνης (γλυπτικής ειδικά) ο διδάσκων μπορεί να προβάλει την εικόνα, μαζί με άλλα έργα του 5ου π.χ. αι. και να επιστήσει την προσοχή των μαθητών σε 2-3 σημεία που χαρακτηρίζουν την τέχνη της εποχής: την αρμονία των αναλογιών του σώματος (η κλασική τέχνη χαρακτηρίζεται από μέτρο), την ένταση της κίνησης (οι καλλιτέχνες του 5ου αι. είναι ελεύθεροι να αναπαραστήσουν τις σκηνές όπως επιθυμούν, με όλη τη μαεστρία τους) και τη φυσική αναπαράσταση των σωμάτων, που δεν μιμείται αλλά εξιδανικεύει τις φυσικές μορφές. Για τη διδασκαλία του μύθου του Θησέα στο Δημοτικό, ο διδάσκων μπορεί να διαιρέσει τους μαθητές σε ομάδες των 4 και να μοιράσει στον καθένα από μία εικόνα μίας μετόπης μόνο. Στη συνέχεια, αφού τους πληροφορήσει για τον τίτλο, να τους αναθέσει να ζωγραφίσουν τα σημεία που λείπουν, όπως φαντάζονται ότι μπορεί να ήταν, ανακαλώντας το μύθο στο μυαλό τους. Στη συνέχεια, οι ομάδες θα συνθέσουν μια ενιαία εικόνα αποτελούμενη από τα σχέδια όλων. Η δραστηριότητα στοχεύει στην εμπέδωση πληροφοριών με έναν διασκεδαστικό τρόπο, στην καλλιέργεια των καλλιτεχνικών δεξιοτήτων αλλά και των επικοινωνιακών δεξιοτήτων των μαθητών.