Η εικόνα μπορεί να αξιοποιηθεί με πολλούς τρόπους στο μάθημα της Καλλιτεχνικής Παιδείας καθώς αποτελεί εξαιρετική αφορμή για βιωματική προσέγγιση και αξιοποίηση του γνωστικού και συναισθηματικού δυναμικού των μαθητών. Η σύγκριση μεταξύ αυθεντικής αναπαράστασης και αντιγράφου και η διαπίστωση ομοιοτήτων και διαφορών θα συμβάλλει στην ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών. Στο πλαίσιο της διαφοροποιημένης μάθησης μπορεί να συγκριθεί επίσης το ύφος των έργων και να σχολιασθούν τα διαφορετικά αποτελέσματα που προκύπτουν από εφαρμογή διαφορετικών τεχνικών. Οι μαθητές μπορούν, επίσης, να σχολιάσουν την στάση, την κίνηση, την σχηματοποίηση των μορφών, των ενδυμάτων αλλά και των χαρακτηριστικών του τοπίου, να παρατηρήσουν την πλαισίωση των μορφών από τα σχηματοποιημένα δένδρα (φοίνικες ή ελαιόδεντρα), να συζητήσουν τις χρωματικές επιλογές του εικονογράφου σε σύγκριση με τον ψηφοθέτη, να σχολιάσουν την ρυθμική επανάληψη των μορφών και την ποικιλία μέσα από την διαφοροποίηση των λεπτομερειών κλπ. Επιπλέον, μπορούν, να συγκρίνουν την εικόνα με αντίστοιχες μεσαιωνικές ή βυζαντινές μικρογραφίες και να σχολιάσουν την επιρροή της παράδοσης. Το μαθησιακό αντικείμενο μπορείς, επίσης, να χρησιμοποιηθεί στο μάθημα της Ιστορίας για να συζητηθεί ο ρόλος των περιηγητών στην καταγραφή της ελληνικής πολιτιστικής κληρονομιάς κατά την εποχή της Τουρκοκρατίας. Στο μάθημα των Θρησκευτικών μπορεί να αποτελέσει αφορμή για να σχολιασθούν οι εικόνες του Χριστολογικού Κύκλου και των Αποστόλων αλλά και αφορμή για συζήτηση του θαύματος της Αγίας Ανάληψης.