Ὁ Μιλτιάδης Μαλακάσης (1869-1943), ποιητής από τους σημαντικότερους του νεοελληνικού λυρισμού, καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών του Εικοσιένα. Είχε ιδρύσει μαζὶ με τον Κ. Χατζόπουλο και τον Λάμπρο Πορφύρα τον εταιρία «Ἐθνικὴ Γλῶσσα» (1904) που έκανε συστηματικούς αγώνες για την προβολή και την καθιέρωση της Δημοτικής, κι είχε δημοσιεύσει αρκετά ποιήματά του στον Νουμά, το περιοδικό των δημοτικιστών. Είναι ελευθερωμένος από σχολὲς και τεχνοτροπίες. Βασικά χαρακτηριστικά της ποίησής του, που τη διαποτίζει μία απαισιόδοξη διάθεση, είναι η στιχουργική επιδεξιότητα και η μουσική αίσθηση. Στα ποιήματά του κυριαρχεί η νοσταλγία και το όραμα ενός κόσμου που έχει χαθεί. Εκφράζεται το ήθος και ο τρόπος ζωής του ελληνικού λαού κατά την πρώτη περίοδο μετά την επανάσταση του 1821.