Πρόκειται για λιθογραφία του Παπαφλέσσα φιλοτεχνημένη από το φιλέλληνα Δανό ζωγράφο Αdam Friedel, που βρέθηκε προεπαναστατικά στην Ελλάδα. Στο έργο του A. Friedel περιλαμβάνονται λιθογραφίες που αποδίδουν εκ του φυσικού ή σε μερικές περιπτώσεις με φανταστικό τρόπο προσωπογραφίες αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης (Κουκίου-Μητροπούλου, 2007). To όνομα του εικονιζόμενου αγωνιστή της Επανάστασης ήταν Γεώργιος Δημήτριος Φλέσσας μετέπειτα Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας) (1787-1825). Αρχιμανδρίτης, από τους κορυφαίους αγωνιστές του 1821, ένθερμος οπαδός της επαναστατικής ιδέας. Γίνεται μέλος της Φιλικής Εταιρείας από τις 21 Ιουνίου 1818 και με το συνθηματικό όνομα <<Αρμόδιος>> έχει ως αποστολή του την κατήχηση των κατοίκων των Παραδουνάβιων Ηγεμονιών. Επιστρέφοντας στην Πελοπόννησο επιχειρεί με τον πύρινο επανασταστικό του λόγο να αφυπνίσει τους Έλληνες. Ο Παπαφλέσσας είχε σημαντικό ρόλο σε όλες τις πολεμικές επιχειρήσεις και τις πολιτικές δραστηριότητες από το Μάρτιο του 1821 έως και το 1825. Τον Ιούλιο του 1821 στα Μεγάλα Δερβένια της Μεγαρίδας ανέκοψε με άλλους οπλαρχηγούς την προέλαση του στρατού του Ομέρ Βρυώνη στην Πελοπόννησο. Αποτέλεσε μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας το Δεκέμβριο του 1821 και έλαβε μέρος στην Α’ Γενική Συνέλευση της Επιδαύρου, στη Β’ Εθνική Συνέλευση του Άστρους. Την 1η Ιουλίου 1823 ανέλαβε το υπουργείο Εσωτερικών. Στον εμφύλιο πόλεμο συγκρούστηκε με τους Κολοκοτρωναίους υπερασπιζόμενος το έργο της κυβέρνησης Γ. Κουντουριώτη. Ωστόσο εισηγήθηκε την αποφυλάκιση του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και άλλων πολιτικών αντιπάλων του, όταν ο Ιμπραήμ απείλησε να καταπνίξει την Επανάσταση. Έπεσε ηρωικά αγωνιζόμενος, αρνούμενος να εγκαταλείψει τη θέση του στη μάχη στις 11 Μαΐου 1825 στο Μανιάκι.