Ο Ρήγας Βελεστινλής ή Ρήγας Φεραίος (1757 -1798) ήταν Έλληνας συγγραφέας, πολιτικός στοχαστής και επαναστάτης. Θεωρείται εθνομάρτυρας και πρόδρομος της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Ο ίδιος υπέγραφε ως «Ρήγας Βελεστινλής» ή «Ρήγας ο Θεσσαλός». Ο Ρήγας απέβλεπε στην απελευθέρωση και ενοποίηση όλων των Βαλκανικών λαών και φυσικά όλου του ελληνικού στοιχείου που ήταν διασκορπισμένο στην Ανατολή και τα ευρωπαϊκά κέντρα. Επηρεασμένος από τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, πίστεψε βαθιά στην ανάγκη της επαφής των Ελλήνων με τις νέες ιδέες που σάρωναν την Ευρώπη και αυτό τον ώθησε στη συγγραφή ή μετάφραση βιβλίων σε δημώδη γλώσσα και τη σύνταξη της «Χάρτας», ενός μνημειώδους για την εποχή του χάρτη, διαστάσεων 2,07 x 2,07 μ. Ο Ρήγας συνελήφθη στην Τεργέστη από τους Αυστριακούς και κατόπιν οδηγήθηκε στη Βιέννη, στις 14 Φεβρουαρίου 1798. Η σύλληψη του Ρήγα έχει να κάνει σχέση με τη τελευταία φάση προετοιμασίας του που συνδέεται με δύο επαναστατικές προκηρύξεις, το Επαναστατικό Μανιφέστο και την Προκήρυξη. Ο Ρήγας (41 χρονών) παραδόθηκε στις 10 Μαΐου 1798 στους Τούρκους του Βελιγραδίου και φυλακίστηκε στον πύργο Νεμπόισα του Βελιγραδίου. Εκεί, ύστερα από συνεχή βασανιστήρια, στις 24 Ιουνίου του 1798, στραγγαλίστηκε και το σώμα του ρίχτηκε στον Δούναβη. Οι ιδέες και τα γραπτά του ενέπνευσαν έντονα και καθοδήγησαν τους Έλληνες στη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης του 1821.