Το εν λόγω δοκίμιο μπορεί να αξιοποιηθεί ως επικουρικό μέσο για τη διδασκαλία της καβαφικής ποιητικής τεχνικής μέσα από την παρουσίαση κάποιου ποιήματος του Αλεξανδρινού, όπως π.χ. του "Αιμιλιανός Μονάη ..." ή του "Η πόλις". Ειδικότερα προσφέρεται για την ανάδειξη του ιαμβικού ρυθμού που υπάρχει στο καβαφικό έργο και τη σύνδεσή του τελευταίου με την ευρύτερη ελληνική ποιητική παράδοση (αρχαία λυρική ποίηση, δημοτικό τραγούδι κλπ.). Το δοκίμιο μπορεί να προβληθεί σε διαδραστικό πίνακα και παράλληλα να διανεμηθεί στους μαθητές σε φωτοτυπία, μια και η λόγια γλώσσα απαιτεί προσεκτική παρακολούθηση με την καθοδήγηση του διδάσκοντος. Μετά τη μελέτη του κειμένου οι μαθητές καλούνται να αναζητήσουν στο Διαδίκτυο ορισμένα χαρακτηριστικά καβαφικά ποιήματα (προτείνεται η επίσκεψη του επίσημου ιστότοπου για τον Καβάφη kavafis,gr) όπως "Ο Φιλέλλην", "Ιθάκη" κλπ. και έπειτα παρωθούνται να εντοπίσουν στα ποιήματα αυτά τον ιαμβικό τρόπο για τον οποίο μιλάει το κείμενο. Το δοκίμιο μπορεί να δοθεί στους μαθητές και ως υλικό αναφοράς, ώστε αυτοί να το αξιοποιήσουν στο σπίτι στα πλαίσια εργασίας για τον καβαφικό τρόπο. Επίσης μπορεί να λειτουργήσει και αντίστροφα, ως επικουρικό υλικό σε μάθημα προσέγγισης του ιαμβικού μέτρου στην αρχαία και νεοελληνική ποίηση. Ο δοκιμιογράφος μνημονεύει την "Ποιητική" του Αριστοτέλη και τον Αρχίλοχο, επομένως το κείμενο για τον καβαφικό ιαμβικό τρόπο μπορεί να ενισχύσει τη διδακτική προσπάθεια να αναδειχθεί η διαχρονικότητα του ιαμβικού μέτρου, καθώς αυτό είναι το πλέον ταιριαστό στην εκφραστική ανάγκη του Έλληνα. Κατ' επέκταση, το δοκίμιο θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και σε μάθημα σχετικό με τη δημοτική ποίηση, ώστε να διαφανεί η συνέχεια του ιαμβικού μέτρου από την αρχαιότητα ως τη λαϊκή και λόγια ποιητική δημιουργία. Άξονας κάθε τρόπου αξιοποίησης του κειμένου θα μπορούσε να είναι η αριστοτελική άποψη που μνημονεύει ο δοκιμιογράφος ότι "οι Έλληνες κουβαντιάζοντας όλως τυχαίως έκαναν ιάμβους".