Το ποίημα του Κ. Γαζία για τον Τρικούπη συνδέεται με την μακρά παράδοση των επιγραμμάτων, που είναι γνωστά ήδη από την αρχαιότητα ως τρόποι "πυκνής" μνημόνευσης ανδραγαθημάτων ή επιφανών ανδρών (βλ. επιγράμματα Σιμωνίδη για Μαραθωνομάαχους, επίγραμμα στον τάφο του Αισχύλου κλπ.). Το εν λόγω στιχούργημα μπορεί να δοθεί στους μαθητές στα πλαίσια διδασκαλίας των επιγραμμάτων, ώστε εκείνοι να εντοπίσουν ομοιότητες και να αναδειχθεί συνεπώς η μακρά και αδιατάρακτη παράδοση του είδους. Στους μαθητές πρέπει να δοθεί πληροφόρηση σχετικά με το περιοδικό "Νουμάς", ένα ιδιαίτερα αξιόλογο λογοτεχνικό περιοδικό της εποχής. Αξίζει να παρωθήσουμε τους μαθητές να επισημάνουν τον ιαμβικό ρυθμό, που χαρακτηρίζει σταθερά την ελληνική ποίηση και προκύπει αβίαστα από την αυθόρμητη ποιητική φλέβα του λαού μας. Οι μαθητές θα κληθούν - δυνητικά και στα πλαίσια σχετικής εργασἰας - να αναζητήσουν στο Διαδίκτυο και άλλα ποίηματα με ανάλογα χαρακτηριστικά (π.χ. εγχαράγματα σε αγάλματα, όπως "έφιππος χώρει γενναίε στρατηγέ ...." για τον Κολοκοτρώνη στον ανδριάντα της οδού Σταδίου κλπ.). Σκοπός είναι να αναδειχθεί ο πυκνός ποιητικός τρόπος και τα μέσα με τα οποία ο ποιητής/στιχουργός επιδιώκει να "κοινωνήσει" το μήνυμά του προς τους συγχρόνους του και τις επόμενες γενιές. Σε διδακτική περισταση ιστορικής παρουσίασης για τον Τρικούπη και την επίδρασή του στην εποχή του, το εν λόγω στιχούργημα μπορεί να διαβαστεί στους μαθητές ως τεκμήριο του θαυμασμού που προκαλούσε ο πολιτικός αυτός σε πάρα πολλούς συνέλληνες της εποχής του αλλά και μετά από αυτήν.