Το σκίτσο προσφέρεται ως οπτικό ερεθισμα που θα βοηθήσει τους μαθητές να σχηματίσουν μια εικόνα για το πώς είναι τα ισλαμικά τεμένη από μέσα. Μπορεί να προβληθεί από τον διδάσκοντα παράλληλα με την αφήγηση στο μάθημα της ισλαμικής ή της βυζαντινής αρχιτεκτονικής/τέχνης, ή αμέσως μετά. Στη συνέχεια, ο διδάσκων μπορεί να προβάλει μια εικονα με το εσωτερικό ενός βυζαντινού ναού, αντίστοιχα, και να ζητήσει από τους μαθητές να επισημάνουν ομοιότητες και διαφορές που παρατηρούν. Εδώ ο διδάσκων αρκεί να εστιάσει σε δύο σημεία: α) στην ύπαρξη ημικυκλικών αψίδων (ομοιότητα) και κυρίως β) στην ανυπαρξία εικόνων (διαφορά), που αποτελεί βασικό χαρακτηριστικό της ισλαμικής τεχνοτροπίας (ανεικονική τεχνοτροπία). Η εικόνα μπορεί να αποτελέσει, έτσι, αρχικό ερέθισμα για συζήτηση γύρω από τη διαφορετική αντιμετώπιση των θρησκειών ως προς την απεικόνιση του θείου (στο Ισλάμ απαγορεύεται η απεικόνιση του Θεού). Η ίδια διδακτική προσέγγιση ενδείκνυται και για το μάθημα των Θρησκευτικών. Τέλος, προτείνεται ο διδάσκων να προβάλει μια εξωτερική φωτογραφία του τεμένους, ώστε να σχηματίσει ο μαθητές ολοκληρωμένη εικόνα του μνημείου.