Πρόκειται για αγιογραφία στην οποία εικονίζεται ο Άγιος Ιάκωβος ο Πέρσης. Ο Ιάκωβος έζησε περί τα τέλη του 4ου μ. Χ. αιώνα στην πόλη Βηθλαβά της Περσίας. Προερχόταν από χριστιανική οικογένεια ανώτερης κοινωνικά τάξης, ενώ νυμφεύθηκε χριστιανή. Ο βασιλιάς των Περσών Ιεζδεγέρδης τον εκτιμούσε για τις ικανότητες και τα χαρίσματά του τόσο, που τον διόρισε αξιωματούχο της αυλής. Ο Ιάκωβος προσάρμοσε τη ζωή του στις συνήθεις και τα ειδωλολατρικά ήθη, πράγμα που δεν μπόρεσε να δεχθεί ούτε η μητέρα, μα ούτε και η σύζυγός του. Διέκοψαν τις σχέσεις μαζί του. Αυτή τους η στάση τον συγκλόνισε. Μεταστράφηκε μετανιωμένος. Ο βασιλιάς προσβλήθηκε και τον απείλησε με φριχτά βασανιστήρια. Έτσι κι έγινε. Κατατεμάχισαν το σώμα του σταδιακά, ώσπου πέθανε. Η παράδοση λέει πως όσο το μαρτύριο προχωρούσε, ο Ιάκωβος εξέφραζε μόνον χαρά, αφού ένιωθε κοντά στο Θεό και πως οι πληγές του ανέβρυζαν ευωδιά. Η τίμια κάρα του φυλάσσεται στη Ρώμη και λείψανά του στην Πορτογαλία. Η μνήμη του τιμάται στις 27 Νοεμβρίου. Ο Θεοφάνης ο Κρης, ο φημισμένος ζωγράφος της Κρητικής σχολής είναι ο δημιουργός της εικόνας, η οποία βρίσκεται στην Μονή Σταυρονικήτα στο Άγιο Όρος.