Πρόκειται για ποίημα του Παύλου Νιρβάνα (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Πέτρου Αποστολίδη), που δημοσιεύτηκε στο Ημερολόγιον Σκόκου, το 1915. Ο Νιρβάνας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στα γράμματα το 1884 και ανήκει στον κύκλο του Κωστή Παλαμά. Η γραφή του είναι επηρεασμένη από τα ευρωπαϊκά καλλιτεχνικά ρεύματα του αισθητισμού και συμβολισμού και από τη φιλοσοφική σκέψη του Φρειδερίκου Νίτσε. Η γλώσσα του πέρασε σταδιακά από την καθαρεύουσα στη δημοτική, με σταθερό χαρακτηριστικό το εξαιρετικά φροντισμένο ύφος. Το θέμα του συγκεκριμένου ποιήματος είναι η ξενιτιά και ειδικότερα η παρηγοριά που βρίσκει ο ξενιτεμένος στο σκύλο του σπιτιού του.