Ζωγραφικό έργο (ΠΧΓ1894) του σημαντικού Έλληνα ζωγράφου, γλύπτη, χαράκτη, εικονογράφου, συγγραφέα και ακαδημαϊκού, Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα. Το έργο έχει διαστάσεις 0,21 x 0,27 μ., χρονολογείται περίπου στα 1970-1979 και βρίσκεται στο Μουσείο Μπενάκη, στην Πινακοθήκη Γκίκα, στην Αθήνα. Απεικονίζει την πύλη ενός σπιτιού στην Κέρκυρα. Η περίοδος από το 1966 έως το 1980 μπορεί να χαρακτηριστεί ως περίοδος ωριμότητας του καλλιτέχνη, καθώς έχει απομακρυνθεί από το μετακυβιστικό ιδίωμα και τις γωνιώδεις συνθέσεις. Εκτός από τη ζωγραφική, όπου είχε μεγάλη και πολύ σημαντική παραγωγή, ο Γκίκας ασχολήθηκε με τη γλυπτική, τη χαρακτική, τη σκηνογραφία και την εικονογράφηση βιβλίων αλλά και την κριτική τέχνης. Συνέγραψε βιβλία, άρθρα και μελέτες για την αρχιτεκτονική και την αισθητική, καθώς και δοκίμια για την ελληνική τέχνη. Η Ύδρα των παιδικών του χρόνων διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση της αισθητικής του, καθώς του επέτρεψε να συνδυάσει στοιχεία γεωμετρικού κυβισμού, αρχιτεκτονικής και φωτός. Επηρεάστηκε βαθύτατα από το έργο του Ματίς, όπως και από τους Μπρακ και Πικάσο.