Μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ένα σχέδιο εργασίας με θέμα τη μητέρα, με αφορμή τα ποιήματα "Η μάνα του Χριστού" και "Οι πόνοι της Παναγιάς" από την ποιητική σύνθεση "Το Φως που καίει" (Αλεξάνδρεια 1922, δημοσιεύτηκε με το ψευδώνυμο Δήμος Τανάλιας), όπου ο Κώστας Βάρναλης αναφέρεται στη μάνα-σύμβολο, χρησιμοποιώντας τον θρήνο της Παναγίας για τον Χριστό που σταυρώνεται.
Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για να αποτυπωθεί το εκπαιδευτικό κλίμα και τα γεγονότα της εποχής του, αφού αυτά τα ποιήματα στάθηκαν αφορμή για να κατηγορηθεί ο συγγραφέας για αντιπατριωτικές απόψεις και αθεϊστικές αντιλήψεις και έγιναν η αιτία να ξεσπάσουν τα Μαρασλειακά. Στο πρόσωπο του Βάρναλη, που απολύθηκε από την Παιδαγωγική Ακαδημία όπου δίδασκε, χτυπιόταν η γλωσσική-εκπαιδευτική μεταρρύθμιση των Δελμούζου και Γληνού.
Τέλος, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφορμή για να γνωρίσουν οι μαθητές τις λογοτεχνικές μεταφράσεις του Κώστα Βάρναλη, μιας και ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη μετάφραση των μισών σχεδόν σωζόμενων κωμωδιών (5 από τις 11) του Αριστοφάνη.