Ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος (Ιωάννης Μιχαήλ Παναγιωτόπουλος) γεννήθηκε στο Αιτωλικό το 1901. Ήταν σημαντικός Έλληνας συγγραφέας, δοκιμιογράφος, ποιητής, κριτικός και εκπαιδευτικός του 20ου αιώνα. Το 1910 η οικογένειά του εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ο Ι. Μ. Παναγιωτόπουλος αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του γράφτηκε Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου. Αποφοίτησε το 1923 και στη συνέχεια εργάστηκε για πολλά χρόνια στην ιδιωτική εκπαίδευση. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής ταξίδεψε στην Ευρώπη, τη Μικρά Ασία, την Κίνα και αλλού. Διετέλεσε μέλος Διοικητικού Συμβουλίου στην Εθνική Πινακοθήκη, το Εθνικό Θέατρο και το μουσείο Αλεξάνδρου Σούτσου. Το 1974 ήταν υπουργός Πολιτισμού και Επιστημών της κυβέρνησης του Κων/νου Καραμανλή και το 1976 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών.