Αναπαραγωγή φωτογραφίας του στρατηγού Θρασύβουλου Τσακαλώτου (1897-1989). Πρόκειται για προσωπικότητα που έχει λάβει μέρος ως στρατιωτικός στις μεγαλύτερες πολεμικές περιπέτειες του ελληνικού κράτους το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Έχει λάβει μέρος, αρκετές φορές με πρωταγωνιστικό ρόλο, στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία, στο Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, στον εμφύλιο (1946-1949). Αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων το 1916, πήρε μέρος στη Μιρασιατική εκστρατεία, κατά το έπος του 1940 ευρέθηκε επικεφαλής συντάγματος Ευζώνων, κατά την περίοδο της Κατοχής ανέλαβε Γενικός Διευθυντής στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και συμμετείχε στην αντιστασιακή οργάνωση "Θέρος" Το 1944 είχε τη διοίκηση της Γ' Ορεινής Ταξιαρχίας κατά την εισβολή των Συμμάχων στην Ιταλία, συμμετείχε στα Δεκεμβριανά στις μάχες κατά του ΕΛΑΣ, ενώ το 1948 ανέλαβε τη διοίκηση του Β΄Σώματος Στρατού και τον οδήγησε στη νικηφόρο έκβαση έναντι του Δημοκρατικού Στρατού την περίοδο του Εμφυλίου. Διετέλεσε πρέσβης της Ελλάδος στη Γιουγκοσλαβία (κυβέρνηση Κ. Καραμανλή) όπου έγκαιρα είχε επισημάνει στην τότε ηγεσία το διαφαινόμενο μελλοντικό πρόβλημα με την ονομασία των Σκοπίων. Αν και συντηρητικών πολιτικά πεποιθήσεων, ο Τσακαλώτος ουδέποτε υιοθέτησε ακροδεξιές ή φιλοδικτατορικές απόψεις κι ούτε δέχτηκε επιπλέον υλικά ευεργετήματα που απέρρεαν από τη θέση του. Τον Μάιο του 1984, τριάντα πέντε έτη μετά τη θεωρητική λήξη του εμφύλιου πολέμου, σε μια συμβολική κίνηση, συναντήθηκε με τον αντίπαλό του, στρατηγό του Δημοκρατικού Στρατού Μάρκο Βαφειάδη και έδωσαν τα χέρια, μετά από πρωτοβουλία του δημοσιογράφου Πέτρου Μακρή. Το γεγονός αυτό κατέστησε και τους δύο άνδρες, για πολύ καιρό, αντικείμενο αρνητικών σχολιασμών από παλαιούς συνοδοιπόρους τους αλλά έδωσε ένα σημαντικό παράδειγμα δυνατότητας συμφιλίωσης, για τους νεώτερους.