Ο βραχώδης λόφος του Αρείου Πάγου βρίσκεται βορειοδυτικά προ της εισόδου της Ακροπόλεως. Η επωνυμία ‘‘Άρειος’’ συνδέεται με την σημασία του ονόματος του θεού (στην αρχαιότατη ελληνική άρης = φόνος). Ο τόπος θεωρούνταν ως το δικαστήριο στο οποίο ενήχθη ο Άρης από τον Ποσειδώνα αφού φόνευσε τον υιό του Αλιρρόθιο κατά τους μυθικούς χρόνους. Άλλοι αποδίδουν την ονομασία του λόφου στο γεγονός ότι εκεί προσέφεραν θυσία στον θεό Άρη οι Αμαζόνες. Η χρονική αφετηρία της χρήσης του χώρου δεν έχει καθοριστεί με σαφήνεια. Στα χρόνια του Σόλωνος, μεταβλήθηκε σε ειδικό και μόνιμο οργανισμό ενώ όταν στην Αθήνα είχε εγκαθιδρυθεί πλέον δημοκρατικό καθεστώς, ο Άρειος Πάγος διατηρήθηκε ως δικαστήριο που εκδίκαζε αποκλειστικά υποθέσεις φόνων. Στην κορυφή του λόφου σώζεται κυβικός ογκόλιθος σε σχήμα βωμού, ο οποίος ταυτίζεται με τον βωμό της Αρείας Αθηνάς ή με μία από τις δύο έδρες-λίθους, της «Ύβρεως» (δηλ. του κατηγορουμένου) και της «Αναιδείας» (δηλ. του κατηγόρου), όπου κάθονταν οι διάδικοι κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας του δικαστηρίου. Στον Άρειο Πάγο, κατά μία εκδοχή, μίλησε στους Αθηναίους το 54 μ.Χ. ο Απ. Παύλος κηρύσσοντας τον Χριστιανισμό.