Η ατμομηχανή που απεικονίζεται στη φωτογραφία του Ιωάννη Λάμπρου χρονολογείται το 1956, μία εποχή που η χρήση των κινητήρων μηχανών με ατμό έτεινε να εγκαταλειφτεί δίνοντας τη θέση τους σε άλλου τύπου κινητήριες μηχανές. Η ατμομηχανή ήταν η πρώτη κινητήρια μηχανή που χρησιμοποιήθηκε στους σιδηροδρομικούς συρμούς. Πρόκειται για μία αυτοκινούμενη μηχανή που χρησιμοποιεί ως μέσο κίνησης τον ατμό. Η διαδικασία είναι εξαιρετικά απλή. Με τη βοήθεια της καύσης άνθρακα (κάρβουνο), ξύλου ή πετρελαίου το νερό θερμαίνεται και παράγεται ατμός. Ο ατμός συγκεντρώνεται στον ατμολέβητα (boiler) και κινεί τα έμβολα τα οποία μεταδίδουν την κίνηση τους στους τροχούς της ατμομηχανής. Καθώς η ατμομηχανή κινείται σύρει (συρμός), συζευγμένα σε αυτή, βαγόνια τα οποία μπορεί να είναι επιβατικά ή φορτηγά ανάλογα με το είδος της αμαξοστοιχίας. Οπωσδήποτε, όμως, πίσω από την ατμομηχανή συρόταν ένα ειδικά διαμορφωμένο βαγόνι, η εφοδιοφόρος, (κοινώς καρβουνιέρα) προκειμένου να εφοδιάζει ο θερμαστής την ατμομηχανή με το απαραίτητο καύσιμο υλικό. Στη φωτογραφία παρατηρούμε μία παραδοσιακή ατμομηχανή με τη χαρακτηριστική καπνοδόχο στο μπροστινό μέρος. Από την καπνοδόχο έβρισκαν διέξοδο τα αέρια της καύσης και ο ατμός που είχε εκτονωθεί στον ατμοθάλαμο. Η διαφυγή αυτή του ατμού προς την καπνοδόχο είναι που παράγει και το χαρακτηριστικό ήχο της ατμάμαξας (γνωστό ως «τσαφ τσουφ»). Οι ατμάμαξες χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα κατά το 19ο και στις αρχές του 20ου αιώνα, με πολλές βελτιώσεις, αλλά το μεγάλο κόστος συντήρησής τους και άλλα μειονεκτήματα περιόρισαν σταδιακά τη χρήση τους μέχρι να εγκαταλειφθούν οριστικά στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Σήμερα ορισμένες ατμάμαξες παραμένουν σε χρήση μόνο για τουριστικούς λόγους όπως το Οριάν Εξπρές που πραγματοποιεί πλέον τη διαδρομή Παρίσι – Βιέννη (ενώ αρχικά έφθανε μέχρι την Κωνσταντινούπολη). Η συγκεκριμένη φωτογραφία απεικονίζει μία χαρακτηριστική ατμομηχανή, ο τύπος της οποίας χρησιμοποιήθηκε σε μεγάλη έκταση για την κίνηση των σιδηροδρόμων.