Η φωτογραφία έχει υπαινικτικές αναφορές σε μια Ελλάδα που δεν υπάρχει πια και σε πρακτικές που η σύγχρονη τεχνολογία έχει καταφέρει να αποσύρει. Όμως με αφορμή αυτή την εικόνα οι μαθητές/τριες της τάξης μπορεί να αναζητήσουν σχετικές πληροφορίες από άτομα μεγαλύτερης ηλικίας που είχαν την εμπειρία της συγκεκριμένης φωτογράφισης, εξασκούμενοι/ες στη δημιουργία ερωτηματολογίου και τη διεξαγωγή συνέντευξης και ανταποκρινόμενοι/ες σε ένα διαθεματικό σχέδιο εργασίας -στο οποίο θα εμπλέκονται εκτός από το μάθημα της Γλώσσας, το διδακτικό αντικείμενο της Ιστορίας και της Μελέτης Περιβάλλοντος- έχοντας ως αντικείμενο το επάγγελμα του πλανόδιου φωτογράφου, ένα επάγγελμα που μολονότι ήταν γνωστό πριν από μερικές δεκαετίες, στις μέρες μας έχει εκλείψει και τείνει να εξαφανιστεί. Στα πλαίσια αυτά οι μαθητές/τριες θα μπορέσουν να γνωρίσουν ένα επάγγελμα που χάθηκε στο χρόνο, προβληματιζόμενοι για τις αιτίες εξαφάνισης κάποιων επαγγελμάτων έναντι της εμφάνισης κάποιων άλλων. Σε αυτό θα τους βοηθήσει η αντιπαραβολή της χρονοβόρας και κοπιαστικής διαδικασίας της φωτογράφισης μέσω παλαιότερων φωτογραφικών μηχανών έναντι της ευκολίας που προσφέρουν οι ψηφιακές μηχανές. Η αξιοποίηση σκηνών από τον ασπρόμαυρο ελληνικό κινηματογράφο, στις οποίες συναντώνται συχνά εκπρόσωποι του συγκεκριμένου επαγγέλματος, μπορεί να προσφέρει το αναγκαίο υλικό για τις προαναφερόμενες συγκρίσεις.