Ιωνικό κιονόκρανο από τον Ναό της Αγροτέρας Αρτέμιδος ή το λεγόμενο Μητρώον εν Άγραις (Παναγία στην Πέτρα). Θεωρείται από τα σημαντικότερα μνημεία της αρχαιότητας αλλά και της μεταγενέστερης ιστορίας διότι: Η τοποθεσία διασώζεται μέχρι σήμερα μετά από 2.500 χρόνια πολυτάραχης ιστορίας. Ήταν πρότυπος του ναού της Απτέρου Νίκης στην Ακρόπολη και θεωρείται έργο του Καλλικράτη ( 5ος αιώνας π.Χ.). Ήταν χώρος τέλεσης των Μικρών Ελευσινίων Μυστηρίων γνωστά ως τα εν Άγραις μυστήρια, λατρευτικά αντικείμενα των οποίων βρήκε ο αρχαιολόγος Α. Σκιάς στην ανασκαφή του το 1897 όταν ανακάλυψε την βάση του ναού, τις αψίδες των μεταγενέστερων ναών, τους τάφους και τμήμα της ζωφόρου. Ήταν ο ναός όπου οι Αθηναίοι έταξαν την Μάχη του Μαραθώνος και επί αιώνες ετελούντο εκεί μεγάλες θυσίες. Μετατράπηκε σε παλαιοχριστιανική βασιλική το 2ο- 3ο αιώνα μ.Χ με εκτενές νεκροταφείο εμφανές και σήμερα. Στην μεταβυζαντινή περίοδο προστέθηκε τρούλος και σε αυτή του τη μορφή έμεινε στη ιστορία διαμέσου των περίφημων χαλκογραφιών των Άγγλων περιηγητών- αρχιτεκτόνων Stuart & Revett που επισκέφθηκαν την Αθήνα το 1753 και που απεικονίζουν τον αρχαίο ναό ενσωματωμένο στην ορθόδοξη εκκλησία γνωστή ως « Παναγιά στην Πετρά». Η λεπτομερής αποτύπωση του μνημείου από τους δυο αρχιτέκτονες (1750-53) αποτελεί διδακτική ύλη στους σημερινούς φοιτητές της αρχαιολογίας και της αρχιτεκτονικής. Τμήματα της ζωφόρου βρίσκονται στα αρχαιολογικά μουσεία του Βερολίνου της Βιέννης και των Αθηνών, ενώ κάποιες ιωνικές βάσεις βρίσκονται στη ρωμαϊκή αγορά.