Η αξία του μαθησιακού αντικειμένου έγκειται τόσο στον πλούτο των πληροφοριών (περιεχόμενο), όσο και στη γλώσσα (μορφή). Ως προς το πρώτο, ο διδάσκων μπορεί να εκμεταλλευτεί το κείμενο επιλέγοντας ομαδοσυνεργατικές και ανακαλυπτικές-διερευνητικές διδακτικές τεχνικές. Ο «χορός των δερβισών», όπως αποτυπώνεται στην ανταπόκριση του συντάκτη του άρθρου, αποτελεί ένα ενδιαφέρον τεκμήριο με πληροφορίες ιστορικές, θρησκειολογικές, γλωσσικές, διαμεσολαβημένες ωστόσο από την οπτική γωνία του αρθρογράφου. Επιπλέον, με κατάλληλα ερωτήματα, προσαρμογές στο διδακτικό παρόν, διάλογο και στοχευμένες διδακτικές στρατηγικές γνωστικού τύπου, οι ομάδες εργασίας των μαθητών/-τριών θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τα δικά τους περιηγητικά κείμενα, να αντιληφθούν την ιστορικότητα αλλά και να διατυπώσουν, προφορικά ή γραπτά, τις τεκμηριωμένες απόψεις τους για τις πολιτισμικές ανταλλαγές και την ποιότητα της σχέσης ανάμεσα στο χριστιανικό και το μουσουλμανικό στοιχείο, μίας σχέσης άλλοτε ειρηνικής συνύπαρξης και άλλοτε πολεμικής σύγκρουσης. Μάλιστα ο εθνικιστικός λόγος του 19ου αιώνα στην ιστορική συνάφεια της δημοσίευσης του κειμένου (1881) μπορεί προκαλέσει ενδιαφέρουσες συζητήσεις και εργασίες, που θα καλλιεργούσαν την ιστορική συνείδηση, την ιστορική-κριτική σκέψη και τη συνειδητοποίηση της αξίας της πολιτισμικής ετερότητας. Εκμεταλλευόμενος την ιστορικά προσδιορισμένη συνύπαρξη των δύο λαών ο διδάσκων μπορεί να αναθέσει εργασίες (project) συλλογής ιστορικού υλικού (φωτογραφίες, προφορικές μαρτυρίες, τραγούδια, έθιμα, χοροί) και, εν συνεχεία, να γίνει ιστορικοποίηση αυτών των τεκμηρίων από τους ίδιους τους μαθητές/-τριες, δηλαδή να επιχειρηθεί η ένταξή τους στο ιστορικό περιβάλλον που αυτά ανήκουν κατόπιν αποδελτίωσης, κριτικής επεξεργασίας, διασταύρωσης και παρουσίασής τους στην ολομέλεια. Ειδικότερα το απαιτητικό θέμα των μουσουλμανικών αδελφοτήτων, η φιλοσοφική, θεολογική και κοινωνική τους προέλευση, προκαλεί μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον και θα μπορούσε να καταστεί πολλαπλά ωφέλιμο σε μαθητές μεγαλύτερης ηλικίας ή σπουδαστές. Η παραπάνω χρήση του μαθησιακού αντικειμένου είναι σύμφωνη με τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών (ΑΠΣ) για το μάθημα της Ιστορίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, μπορεί να βρει διαθεματική λειτουργία στα πεδία της Νεοελληνικής Γλώσσας, της Λογοτεχνίας, της Τοπικής Ιστορίας, της Προφορικής Ιστορίας, της Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής, της Κοινωνιολογίας, της Μουσειακής Αγωγής, των Θρησκευτικών, της Μουσικής, των Καλλιτεχνικών και των ΤΠΕ.