Σκίτσο του Φωκίωνα Δημητριάδη που απεικονίζει τον παιδαγωγό, ακαδημαϊκό, φιλόσοφο και δοκιμιογράφο Ευάγγελο Π. Παπανούτσο (1900-1982). Ο Ευάγγελος Παπανούτσος εργάστηκε ως εκπαιδευτικός από το 1920 σε θέσεις ευθύνης. Το 1931 ίδρυσε το Διδασκαλείο Μυτιλήνης και διετέλεσε διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Αλεξανδρούπολης (1934-1936), διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ιωαννίνων (1937-1938), διευθυντής της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Τρίπολης (1939-1943), διευθυντής στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιά (1943-1944). Συμμετείχε στην ίδρυση της Ελληνικής Διδασκαλικής Ένωσης. Μετά την Κατοχή διορίστηκε γενικός διευθυντής (1944 - 1946) και αργότερα γενικός γραμματέας (1950 και 1963) στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1964 εισηγήθηκε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης του Γεώργιου Παπανδρέου, η οποία δεν υλοποιήθηκε, καθώς η Κυβέρνηση έπεσε λόγω της αποστασίας. Οι προτεινόμενες αλλαγές εστίαζαν στη δυνατότητα πρόσβασης περισσότερων ατόμων στην εκπαίδευση με μέτρα όπως η δωρεάν παιδεία, η καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας, η ίδρυση σχολείων τεχνικής και επαγγελματικής εκπαίδευσης, η εννιάχρονη υποχρεωτική παιδεία. Το συγγραφικό έργο του Ευάγγελου Παπανούτσου υπήρξε εξαιρετικά ευρύ και σημαντικό: δοκίμια, φιλοσοφικές μελέτες, άρθρα, μεταφράσεις στην αγγλική, τη γερμανική και η γαλλική γλώσσα. Το 1976 του απονέμεται το Α΄ Βραβείο κριτικής-δοκιμίου με το δοκίμιο «Το δίκαιο της πυγμής». Το 1977 αναγορεύτηκε Επίτιμος Πρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Το 1980, εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.