Ανδριάντας του Χάρρυ Τρούμαν (1884-1972), 33ου Προέδρου των ΗΠΑ (1945-1953). Βρίσκεται στη λεωφόρο Βασ. Κωνσταντίνου (Αθήνα) και είναι έργο του Γουέλτον Φέλιξ. Ο Χ. Τρούμαν γεννήθηκε στο Λαμάρ της Πολιτείας Μισούρι. Ήταν γιος ζωέμπορου μουλαριών γόνου Άγγλων μεταναστών. Ολοκληρώνοντας τις γυμνασιακές του σπουδές το 1901 δεν συνέχισε ανώτερες σπουδές λόγω οικονομικών προβλημάτων. Επίσης, λόγω προβλημάτων όρασης δεν κατάφερε να εισέλθει στη στρατιωτική Ακαδημία του Γουέστ Πόιντ. Eργάσθηκε ως φύλακας σιδηροδρομικών διαβάσεων, τραπεζικός υπάλληλος συνεργάστηκε χωρίς επιτυχία σε ορυχείο μολύβδου, σε πετρελαϊκές έρευνες και σε κατάστημα ανδρικών ενδυμάτων. Στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο διακρίθηκε ως λοχαγός πυροβολικού στο μέτωπο της Γαλλίας. Μετά τη λήξη του πολέμου (1919) γνωρίστηκε με τον Τόμας Πέντεργκαστ (Τomas Pendergast), επιφανή κομματάρχη των Δημοκρατικών της κομητείας του Τζάκσον. Αυτός τον εισήγαγε στον χώρο της πολιτικής με συνέπεια το 1922 ο Τρούμαν να κερδίσει την έδρα του δικαστή. Με τη βοήθεια του κομματικού μηχανισμού του Πέτεργκαστ και την υποστήριξη τoυ Δημοκρατικού Κόμματος εξελέγη γερουσιαστής το 1934 και αντιπρόεδρος των Η.Π.Α το 1944. Η επιλογή του ήταν προσωπική απόφαση του Φραγκλίνου Ρούζβελτ, επειδή ο Τρούμαν ήταν πρόεδρος της επιτροπής αμυντικών εξόδων, η οποία δίωξε μεγάλους βιομηχάνους που χειρίζονταν με ύποπτο τρόπο τις πολεμικές δαπάνες. Έτσι, ο Τρούμαν δημιούργησε γρήγορα την φήμη ενός αδέκαστου προσώπου. Το 1945 αντικατέστησε τον Ρούσβελτ ύστερα από τον αιφνίδιο θάνατό του. Είναι ο Πρόεδρος που τερμάτισε τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αποφασίζοντας τη ρίψη ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις για την μεταπολεμική Ευρώπη, ξεκίνησε την εμπλοκή των ΗΠΑ στη σύρραξη της Κορέας, προχώρησε στην ίδρυση του ΝΑΤΟ και υποστήριξε σθεναρά τη δημιουργία του Ισραηλινού κράτους. Το όνομα του συνδέθηκε με την έναρξη του Ψυχρού Πολέμου και το λεγόμενο «Δόγμα Τρούμαν» (1947), δηλαδή τη διακήρυξη των ΗΠΑ ότι θα υποστηρίξουν «τους ελεύθερους ανθρώπους που αντιστέκονται στην προσπάθεια υποταγής τους σε ένοπλες μειοψηφίες ή εξωτερικές πιέσεις». Η εξαγγελία του ήταν η απάντηση στην αυξανόμενη κομουνιστικοποίηση της Ευρώπης και αφορούσε ειδικά τις προσπάθειες των κομουνιστικών κινημάτων να καταλάβουν την εξουσία στο Ιράν, την Τουρκία και την Ελλάδα. Αυτή η πολιτική συνοδεύτηκε επιπλέον και από μία γενναία οικονομική βοήθεια προς τις χώρες που είχαν καταστραφεί κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο (Σχέδιο Μάρσαλ). Παραδόξως στις ΗΠΑ ο Τρούμαν χαρακτηρίστηκε ως «αριστερός» και κατηγορήθηκε ότι στην κυβέρνησή του διατηρούσε «φιλορωσικά στοιχεία». Οι κατηγορίες αυτές διατυπώθηκαν στο πλαίσιο της περιόδου Μακάρθι και της αντικομμουνιστικής υστερίας, η οποία είχε αρχίσει να μεγαλώνει από την εποχή της κλοπής των σχεδίων της ατομικής βόμβας από τους Ρώσους και του πολέμου στην Κορέα. Αυτό έφερε στην εξουσία τους Ρεπουμπλικανούς υπό τον Αϊζενχάουερ. Απεβίωσε στο Κάνσας.