Η ξυλογραφία του Νικόλαου Οικονομόπουλου είναι μια προσωπογραφία του Δημήτριου Βικέλα. Καλοχτενισμένα, πλούσια μαλλιά πλαισιώνουν το μέτωπό του. Πυκνά φρύδια σκιάζουν τα μαύρα, εκφραστικά μάτια του, που με αποφασιστικότητα βλέπουν μπροστά. Η καλοσχηματισμένη μύτη, τα καλογραμμένα χείλη, το θεληματικό πηγούνι και η πλούσια, περιποιημένη, χαρακτηριστική γενειάδα συνθέτουν ένα όμορφο, νεανικό, εκφραστικό πρόσωπο. Το ένδυμά του, σακάκι και γιλέκο, γραβάτα και λευκό πουκάμισο, συμπληρώνει το πορτρέτο ενός νέου, πολύγλωσσου και πολυγραφότατου αστού, γύρω στα 1880. Λόγω των οικονομικών δραστηριοτήτων της οικογενείας του ο Δημήτριος Βικέλας βρέθηκε από την Ερμούπολη της Σύρου, στο Ναύπλιο, στην Κωνσταντινούπολη και στο Λονδίνο, όπου εργάστηκε και σπούδασε, ενώ έγραφε ποιήματα που έστελνε στην Αθήνα. Έζησε επίσης πολλά χρόνια στο Παρίσι και έλαβε μέρος στο Διεθνές Αθλητικό Συνέδριο των Παρισίων το 1894, όπου αποφασίστηκε η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων της αρχαιότητας και ιδρύθηκε η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, στην οποία εκλέχθηκε πρώτος πρόεδρος. Η διαμόρφωση της αστικής κοινωνίας στην Ελλάδα και η παράλληλη δημιουργική ανανέωση της λογοτεχνίας με την μετάβαση στο ηθογραφικό διήγημα μέσω της αφήγησης της καθημερινής ζωής αποτυπώνονται στα ηθογραφικά διηγήματά του, ενώ έγινε ευρύτερα γνωστός με τον «Λουκή Λάρα», έργο στο μεταίχμιο ανάμεσα στο ιστορικό μυθιστόρημα και στο ηθογραφικό διήγημα.