Ξυλογραφία που απεικονίζει τον Νικήτα Σταματελόπουλο ή Νικηταρά ή Τουρκοφάγο (1782-1849), υπέγραφε και με το όνομα Τουρκολέκας ή Τουρκολακιώτης και μ' αυτό αναφέρεται σε μερικά δημοτικά τραγούδια. Ένας από τους σημαντικότερους αγωνιστές της Επανάστασης του 1821, ανιψιός του Θ.Κολοκοτρώνη, και δεξί του χέρι, συντηρούσε δικό του σώμα ενόπλων με άνδρες που προέρχονταν από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Πρωταγωνίστησε σε πολλές μεγάλες και νικηφόρες μάχες: Βαλτέτσι, Δολιανά, Τριπολιτσά, Δερβενάκια, κ.ά. Οι κύριες στιγμές όμως που ανέδειξαν την πολεμική αρετή και τον ηρωϊσμό του, και που συγχρόνως στάθηκαν αποφασιστικές για την επανάσταση, ήταν οι νικηφόρες μάχες στα Δολιανά (18 Μαΐου Ι821) και στα Δερβενάκια (26 Ιουλίου 1822). Μέχρι το τέλος του Αγώνα ο Νικηταράς ήταν στην πρώτη γραμμή, πολεμώντας είτε στην Πελοπόννησο είτε στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Μετά την απελευθέρωση διορίστηκε υπασπιστής του Καποδίστρια.Τον χειμώνα του 1836, υπαγόρευσε τα απομνημονεύματα του στον ζακυνθινό ποιητή και δικαστή, Γεώργιο Τερτσέτη. Μετά την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 του απονεμήθηκε ο βαθμός του υποστράτηγου και έλαβε μία τιμητική σύνταξη, η οποία ήταν ο μόνος πόρος της ζωής του. Το 1847 διορίσθηκε μέλος της Γερουσίας και δύο χρόνια αργότερα,το 1849, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 67 ετών.