Ο Νίκος Ασλάνογλου (μικρός χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο Αλέξης) ήταν σημαντικός, μεταπολεμικός Έλληνας ποιητής. Γεννήθηκε το 1931 στη Θεσσαλονίκη. Μετά το 1980 έζησε στην Αθήνα, όπου και πέθανε το 1996. Υπήρξε πολύ μοναχικός σε όλη του τη ζωή. Εμφανίστηκε στα γράμματα σε ηλικία 20 χρονών, με ένα δοκίμιο, όντας φοιτητής της Γαλλικής φιλολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ενώ το πρώτο του ποίημα το δημοσίευσε, στρατιώτης πια, το 1953. Εξέδωσε λίγες ποιητικές συλλογές, ελάχιστα πεζογραφήματα, καθώς και κάποιες μελέτες και μεταφράσεις Γάλλων συγγραφέων. Τα έργα του, κατά τον ίδιο, είναι ποιήματα απουσίας, τοπολατρίας, μετασυμβολικά με έντονες ιμπεριαλιστικές επιδράσεις. Περιγράφουν τη μοναξιά, τη θλίψη, τη ματαίωση, το σεργιάνισμα, τον ανεκπλήρωτο έρωτα.