Για την αξιοποίηση του Μαθησιακού Αντικειμένου προτείνεται η προσέγγιση μέσω του παιχνιδιού. Ο εκπαιδευτικός συγκεντρώνει αριθμό από χάρτες διαφορετικών περιόδων της Χαρτογραφίας. Δίνει τα ειδικά χαρακτηριστικά της κάθε εποχής. Οι μαθητές χωρίζονται σε ομάδες, παρατηρούν τους χάρτες και προσπαθούν να τους κατατάξουν στην σωστή περίοδο: α. Στους χάρτες του 15ου αιώνα υπάρχει η μετάβαση από το θρησκευτικά προσανατολισμένο σύστημα χαρτογράφησης των πατέρων της Εκκλησίας στο προγενέστερο, επιστημονικά τεκμηριωμένο της αρχαιότητας. β. Οι χάρτες του 16ου αιώνα διακρίνονται για τη λεπτότητα και αυστηρότητα των γραμμών τους. γ. Στους χάρτες του 17ου αιώνα κυριαρχεί μία διακοσμητική αισθητική. δ. Στους χάρτες του 18ου αιώνα παρατηρείται η απομάκρυνση της διακοσμητικής διάθεσης του προηγούμενου αιώνα και η επαναφορά της επιστημονικής προσέγγισης καθώς προστίθενται γεωγραφικές ή ιστορικές πληροφορίες με τη μορφή κειμένου. Με τον τρόπο αυτό τα συμπεράσματα είναι αβίαστα και η γνώση προσεγγίζεται με διερευνητική και παιγνιώδη διάθεση.