Ο γλωσσολόγος και λογοτέχνης Γιάννης Ψυχάρης (Οδησσός 1854- Παρίσι 1929), ηγετική μορφή του δημοτικισμού που αγωνίστηκε για την καθιέρωση της δημοτικής ως επίσημης γλώσσας του ελληνικού κράτους, απεικονίζεται στο ασπρόμαυρο φωτογραφικό πορτρέτο, το οποίο μάλιστα φέρει και την υπογραφή του. Ως λογοτέχνης ο Ψυχάρης είχε πλούσιο συγγραφικό έργο, που αποτελείται από ποιήματα, διηγήματα και μυθιστορήματα. Το γνωστότερο όμως έργο του που τυπώθηκε στη Γαλλία το 1888 είναι «Το ταξίδι μου», ένας συνδυασμός μυθιστορηματικής γραφής και επιστημονικής σκέψης, που αποτέλεσε το μανιφέστο του δημοτικισμού. Σε αυτό ο Ψυχάρης καταδίκασε την καθαρεύουσα ως τεχνητή γλώσσα και εισηγήθηκε μια -κατά τη γνώμη του- λαϊκή γλώσσα, η οποία ωστόσο ήταν σε μεγάλο βαθμό επίσης ένα γλωσσικό κατασκεύασμα. Οι απόψεις του είχαν θετική αποδοχή από λογοτέχνες και διανοούμενους όπως ο Ι. Πολυλάς, ο Α. Εφταλιώτης, ο Α. Πάλλης και ο Α. Δελμούζος, δέχτηκαν όμως σκληρή κριτική από τους υπερασπιστές της καθαρεύουσας, όπως ο Γ. Χατζιδάκις, o Α. Βλάχος κ.ά.