Το αντικείμενο είναι φωτοτσιγκογραφία, στην οποία απεικονίζεται ο ζωγράφος Νικόλαος Λύτρας. Πρόκειται για "μέθοδο με την οποία μια πλάκα ψευδαργύρου, με φωτογραφικές και χημικές διαδικασίες, διαμορφώνεται έτσι, ώστε να αποτελέσει το πρότυπο για το τύπωμα μιας εικόνας στο τυπογραφείο." Το πορτρέτο θα μπορούσε να αποτελέσει ένα δείγμα και μια αφορμή, για να γίνει γνωστή στους σπουδαστές η συγκεκριμένη μέθοδος αναπαραγωγής εικόνων. Ωστόσο, αν το θέμα της διδακτικής παρέμβασης είναι ο ζωγράφος και το έργο του, δίνεται η ευκαιρία να γίνει γνωστός ένας σημαντικός, πρωτοπόρος Έλληνας καλλιτέχνης. Οι πλατιές, ελεύθερες πινελιές που χρησιμοποίησε ο Λύτρας προκάλεσαν το καλλιτεχνικό κατεστημένο της εποχής του. Φαίνεται πως τον απασχόλησε η εξωτερική πραγματικότητα, ο κόσμος γύρω του, την οποία όμως προσέγγισε με διάθεση να αναδείξει τις πιθανόν δυσδιάκριτες όψεις και σημασίες της. Κατατάσσεται στους εξπρεσιονιστές, όμως αρκετοί κριτικοί θεωρούν πως ανήκει περισσότερο στον ευρωπαϊκό μοντερνισμό (Σεζάν). Έτσι, ο εκπαιδευτικός θα έχει τη δυνατότητα - αν το επιθυμεί - να ερευνήσει μαζί με τους μαθητές του και τις δύο αυτές τάσεις, τα κοινωνικά συμφραζόμενα, την εποχή στην οποία ο ζωγράφος έζησε και δημιούργησε.