Γκραβούρα των αρχών του 19ου αι. που αναπαριστά δυο γυναίκες της Κιμώλου στην ύπαιθρο, να φορούν τη γυναικεία παραδοσιακή στολή του νησιού. Η μία, μάλλον η μητέρα, καθιστή περνά την κλωστή από το ανεμίδι στο μασούρι, πριν αυτή χτυπηθεί «αλύπητα» από τον αργαλειό για να ολοκληρωθεί το υφαντό. Η άλλη, η νεότερη, πιθανόν η κόρη, συντροφεύει τη μητέρα της, απολαμβάνοντας τα αρώματα των ανοιξιάτικων αγριολούλουδων. Φορούν τις εντυπωσιακές παραδοσιακές στολές του νησιού, οι οποίες έκαναν τις γυναίκες της Κιμώλου να αναφέρονται ως οι ωραιότερες γυναίκες όλων των νησιών. Η σχέση της Κιμώλου με το ένδυμα και το ύφασμα είναι πανάρχαια, αφού το περίφημο όσο και μοναδικό προϊόν της, η κιμώλια γη χρησίμευε για τον καθαρισμό των ενδυμάτων. Πανέμορφο και εντυπωσιακό είναι το λινό υποκάμισο με τα φαρδιά μανίκια που σφίγγουν στον αγκώνα και το ωραίο τελείωμα στο γιακά. Δυο κεντήματα στο στήθος σαν κοσμήματα στολίζουν το μπούστο της γυναίκας. Γιλέκο από βελούδο, που τελειώνει με φαρδιά δαντέλα και κάνει στρογγυλάδες. Φούστα μεταξωτή, ή σατενάκι με χρυσές στάμπες και τελείωμα με δανδέλα. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της φούστας ήταν το μάκρος της. Οι πολύ κοντές φούστες της φορεσιάς των γυναικών της Κιμώλου, πολλές φορές σχολιάστηκαν αρνητικά από περιηγητές επειδή άφηναν να φανούν τα πόδια των γυναικών. Κάλτσες άσπρες ή πολύχρωμες, υφαντές ή πλεχτές που καλύπτουν τη γάμπα, και τη διογκώνουν, γοβάκι από μεταξωτό ύφασμα και βελούδινες μύτες. Ο καλλιτέχνης της γκραβούρας παρουσιάζει σε ιδιαίτερο πλαίσιο τα γοβάκια θέλοντας να κεντρίσει το βλέμμα του θεατή και να δώσει έμφαση στην ιδιαίτερη κομψότητά τους. Χαρακτηριστικό στοιχείο της ενδυμασίας είναι ο κεφαλόδεσμος που αποτελείται από 3 μαντήλια τα οποία έστελναν οι ξενιτεμένοι και ήταν αγορασμένα από την Πόλη ή τη Σμύρνη. Στο βάθος διακρίνονται καράβια που πλησιάζουν ή απομακρύνονται από το λιμάνι. Πρόκειται για έργο του Charles Nicolas Sigisbert Sonnini de Manoncourt, με τίτλο: Voyage en Grèce et en Turquie, fait par ordre de Louis XVI, et avec l' autorisation de la cour ottomane…, Atlas, Paris, F. Buisson, An IX [=1801]. Το έργο του είναι διαποτισμένο με αγάπη για την Ελλάδα και καταγράφει μια πληθώρα εθνογραφικού υλικού με ζωηρές λεπτομέρειες, που σχετίζονται με την καθημερινή ζωή κυρίως των γυναικών στα νησιά του Αιγαίου. Ο Sonnini, ανέπτυξε ένα έντονο ενδιαφέρον, όχι μόνο ως προς τη φύση, αλλά και ως προς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των διαφόρων εθνικοτήτων των χωρών που επισκέφθηκε.