Ο Ανδρέας Μιαούλης (πραγματικό επώνυμο Βώκος), ήταν ναύαρχος του ελληνικού στόλου στη διάρκεια της Επανάστασης του 1821. Από τα εφηβικά του χρόνια ασχολήθηκε με τις ναυτιλιακές επιχειρήσεις του πατέρα του και ξεχώρισε για την ιδιαίτερη ικανότητά του στη ναυτική τέχνη. Κατά την κήρυξη της Επανάστασης στην Ύδρα, στις 28 Απριλίου 1821, ο Μιαούλης υπέγραψε μαζί με άλλους πλοιοκτήτες έγγραφο, με το οποίο διέθεσαν τα πλοία τους για τις ναυτικές επιχειρήσεις του Αγώνα. Ξεχώρισε στη ναυμαχία της Πάτρας και στον ανεφοδιασμό του Μεσολογγίου κατά την πρώτη του πολιορκία το 1822, επίσης στη ναυμαχία του Γέροντα το 1824 και στη ναυμαχία της Σούδας εναντίον του τουρκο-αιγυπτιακού στόλου το 1825. Όταν ο Ιωάννης Καποδίστριας ανέλαβε Κυβερνήτης της Ελλάδας, ανέθεσε στον Ανδρέα Μιαούλη την αρχηγία του στόλου του Αιγαίου και το 1829 τον διόρισε μέλος της Γερουσίας. Το 1831 η ανατίναξη της φρεγάτας «Ελλάς» και της κορβέτας «Ύδρα» προκάλεσαν πανελλήνια κατακραυγή, πράξη που στιγμάτισε τον Ανδρέα Μιαούλη. Πέθανε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου toy 1835 και ετάφη στον Πειραιά, στη δεξιά ακτή του λιμανιού, που ονομάστηκε Ακτή Μιαούλη.