Ο εκπαιδευτικός μπορεί να αξιοποιήσει το αντικείμενο τόσο στο μάθημα της Αισθητικής αγωγής, όσο και σε ερευνητικές εργασίες με θέμα την τέχνη, τα καλλιτεχνικά ρεύματα, τους δημιουργούς κ.α. Ωστόσο, η χρήση ενός έργου τέχνης δεν υπόκειται σε περιορισμούς. Κατά την κρίση του εκπαιδευτικού, μπορεί να αποτελέσει - θεωρητικά - εκπαιδευτικό υλικό για πολλά διδακτικά αντικείμενα. Παραμένοντας στον καλλιτέχνη, μεταφέρουμε λόγια του κριτικού Γ. Ασδραχά: "Στην προσωπική διαχείριση των βιωμάτων του, ο εικαστικός Τάσος Μαντζαβίνος τα μετουσιώνει σε καθαρή ανυπόταχτη τέχνη που δεν αντιγράφει προσχηματικούς κανόνες. Απλά αντλεί επιλεκτικά, εικόνες, στιγμές, καταστάσεις, που πηγάζουν από τον προσωπικό του χωροχρόνο και τις μεταφέρει ως εσωτερική ανάγκη στο πεδίο της τέχνης... Η γραφή του εντάσσεται στην κατηγορία του εξπρεσιονισμού, ωστόσο είναι προσωπική και ιδιαίτερη. Άλλωστε αυτό που απέφυγε από τα φοιτητικά του χρόνια ήταν η άψυχη «κοπτοραπτική» των πνικτικών κανόνων και των ρευμάτων." Ο ίδιος ο ζωγράφος έχει γράψει: "Ο ζωγράφος είναι ο μύθος του, το σύμπαν των σκέψεών του, οι επιλογές της ζωής του, όλα αυτά τερματίζουν στον πίνακά του." Το συγκεκριμένο έργο προσεγγίζει ένα θέμα που είναι οικείο από τα παραμύθια ακόμη και στους μαθητές του νηπιαγωγείου.