Στο μάθημα της Ιστορίας η εικόνα μπορεί να αξιοποιηθεί στη διδασκαλία της ενότητας της κλασικής τέχνης, κατά την περίοδο του 5ου αι. π.Χ. Η εικόνα δεν προσφέρεται προφανώς για την παρατήρηση λεπτομερειών, αλλά ενδείκνυται περισσότερο για τη συζήτηση γύρω από τη σχέση αρχιτεκτονικής και φυσικού τοπίου (η αρχιτεκτονική και οι διαστάσεις των μνημείων εναρμονίζονται με τον περιβάλλοντα χώρο). Εδώ μπορεί να επιχειρηθεί και σύγκριση με τις πυραμίδες της Αιγύπτου (η αχανής έρημος επιβάλλει το χτίσιμο τεραστίων διαστάσεων μνημείων). Επιπλέον, η φωτογραφία ενδείκνυται να προβληθεί, μαζί με άλλες φωτογραφίες των μνημείων της Ακρόπολης, πριν από προγραμματισμένη επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο, ώστε να έχουν οι μαθητές μια συνολική εικόνα του χώρου. Στο μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας η εικόνα προτείνεται να χρησιμοποιηθεί ως αφόρμηση και ως οπτικό ερέθισμα σε κείμενα που αφορούν μνημεία ή και τον Παρθενώνα ειδικότερα (λ.χ. το ποίημα του Παλαμά "Ύμνος στον Παρθενώνα" στο βιβλίο της Γ΄ Γυμνασίου).