Στο μάθημα της Ιστορίας ο διδάσκων μπορεί να χρησιμοποιήσει την εικόνα στη διδασκαλία της ενότητας που αναφέρεται στην κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας στα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας. Η εικόνα μπορεί να προβληθεί στην τάξη είτε στο ξεκίνημα της διδασκαλίας, ως αφόρμηση, είτε και στο τέλος, ώστε να αξιοποιηθεί και η ιστορική αφήγηση που θα έχει προηγηθεί. Προτείνεται η προβολή να συνοδεύεται από τη διατύπωση ανοιχτών ερωτήσεων, ώστε να ενισχυθεί η κριτική και διερευνητική σκέψη των μαθητών. Έτσι, αρχικά ο διδάσκων μπορεί να μην αποκαλύψει την ταυτότητα της πόλης στους μαθητές και να τους αφήσει να τη μαντέψουν (πράγμα μάλλον δύσκολο, αφού είναι τελείως διαφορετική σε σχέση με σήμερα). Στη συνέχεια, μπορεί να τους ζητήσει να επισημάνουν τα χαρακτηριστικά που είναι πιο διακριτά. Δύο είναι τα κύρια θεματα που αναδεικνύονται από τη γκραβούρα: α) το θέμα της οικονομικής δραστηριότητας μέσω του θαλάσσιου εμπορίου, καθώς η Θεσσαλονίκη παρέμεινε μεγάλο λιμανι και στην περίοδο της τουρκοκρατίας και β) το ζήτημα της εξάπλωσης της μουσουλμανικής θρησκείας και λατρείας και του αντίστοιχου περιορισμού της χριστιανικής λατρείας, που επιβεβαιώνεται και από άλλες πηγές (στη Θεσσαλονίκη μεγάλο μέρος της εκκλησιαστικής περιουσίας δόθηκε στους μουσουλμάνους και οι περισσότερες εκκλησίες μετατράπηκαν σε τζαμιά). Αξίζει επίσης να συζητηθεί και η αξία που έχουν τα σκίτσα των περιηγητών ως ιστορικές πηγές.