Είναι ο παλαιότερος ναός του Μυστρά και απετέλεσε έδρα του Μητροπολίτη Λακεδαιμονίας. Ιδρύθηκε πιθανότατα γύρω στο 1270. Πήρε την τελική, σημερινή μορφή του κατά το β΄ μισό του 15ου αιώνα από τον Μητροπολίτη Ματθαίο, ο οποίος, θέλοντας να τον προσαρμόσει στον τύπο της Οδηγήτριας και της Παντάνασσας, γκρέμισε τη στέγη και προσέθεσε τον επάνω όροφο. Η εκκλησία στη σημερινή της μορφή ανήκει στο λεγόμενο ''μικτό τύπο του Μυστρά''. Συνδυάζει την τρίκλιτη βασιλική στο ισόγειο και τον πεντάτρουλο σταυροειδή εγγεγραμμένο ναό στο υπερώο (επάνω όροφος, «γυναικωνίτης»/«περίπατος», προοριζόταν πιθανότατα για τα μέλη της άρχουσας τάξης του Μυστρά). Παρατηρούμε στο δάπεδο μπροστά από την Ωραία Πύλη κάτω από τον τρούλο την τετράγωνη πλάκα με τον ανάγλυφο δικέφαλο αετό των Παλαιολόγων, πιθανότατα του 14ου αιώνα. Σ’ αυτό το σημείο έγινε το 1449, κατά την παράδοση, η στέψη του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου ΙΑ΄ Παλαιολόγου, μέχρι τότε Δεσπότη του Μυστρά. Παρατηρούμε, επίσης, τα παλαιοχριστιανικά κιονόκρανα σε δεύτερη χρήση. Αξιόλογος είναι και ο γλυπτός διάκοσμος του ναού με το κτιστό τέμπλο. Το μαθησιακό αντικείμενο χρησιμοποιείται στο μάθημα της Ιστορίας Γυμνασίου.