Τσιγκογραφία στην οποία απεικονίζεται ο Δημήτριος Μπαϊρακτάρης (Αγρίνιο 1832 – Αθήνα 1904), Έλληνας στρατιωτικός και πρώτος αστυνομικός διευθυντής της Αθήνας. Το έργο ανήκει στη Νεοελληνική Εικονιστική Προσωπογραφία, συλλογή στην οποία περιλαμβάνονται σε ψηφιακή μορφή προσωπογραφίες διακεκριμένων Ελλήνων. Η συλλογή αυτή αποτελεί τμήμα του Πανδέκτη, του ψηφιακού θησαυρού πρωτογενών τεκμηρίων της ελληνικής ιστορίας και του ελληνικού πολιτισμού. Γόνος σουλιώτικης οικογένειας κατατάχθηκε στο στρατό και έφθασε μέχρι το βαθμό του υποστράτηγου. Διακρίθηκε για τη γενναιότητά του κατά τη διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1866. Ο Χαρίλαος Τρικούπης αναγνώρισε τις ικανότητές του και τον διόρισε αστυνομικό διευθυντή Αθηνών. Χαρακτηριζόταν από αυστηρότητα και σώζεται μέχρι σήμερα πληθώρα περιστατικών από τον διωγμό που είχε κηρύξει εναντίον των λεγόμενων «κουτσαβάκηδων», δηλαδή των δήθεν παλληκαράδων της εποχής, που μάστιζαν το κέντρο της Αθήνας. Το 1896, κατά τη διάρκεια των πρώτων σύγχρονων ολυμπιακών αγώνων της Αθήνας, προσεταιρίστηκε αυτούς τους ίδιους τους «κουτσαβάκηδες», επικαλούμενος κυρίως το φιλότιμό τους και αντιμετώπισε τους ξένους λωποδύτες. Ως εκ τούτου, δεν σημειώθηκε καμία κλοπή κατά τη διάρκεια των αγώνων. Με την έναρξη του Ελληνοτουρκικού πολέμου του 1897 συγκέντρωσε στρατιωτική δύναμη 7.000 οπλιτών και πολιτών και με τη βοήθεια μιας ακόμα ταξιαρχίας συνήψε την τριήμερη μάχη του Γριμπόβου κατά τη διάρκεια της οποίας διακρίθηκε για τη γενναιότητά του και την ενθάρρυνση που προσέφερε στους άνδρες του. Πέθανε, λίγο καιρό μετά την αποστρατεία του, τιμώμενος από το ελληνικό κράτος.