Στο μάθημα της Λογοτεχνίας, η φωτογραφία μπορεί να αξιοποιηθεί από τους μαθητές στο πλαίσιο διερευνητικής συνεργατικής δραστηριότητας, προκειμένου να παρουσιάσουν πολυτροπικά τους βασικούς εκπροσώπους της λογοτεχνικής γενιάς του 1930. Ειδικότερα για τον Κόντογλου, προτείνεται να εστιάσουν στην ιδιοτυπία του ύφους του (απλοϊκότητα, λαϊκότητα): "ύφος Aνατολίτη παραμυθά". Στο μάθημα των Θρησκευτικών, και διαθεματικά με το μάθημα της Αισθητικής Αγωγής, η φωτογραφία μπορεί να αποτελέσει αφόρμηση, προκειμένου οι μαθητές να αναζητήσουν πληροφορίες για το ζωγραφικό του ιδίωμα (εικονιστική παραμόρφωση, έλλειψη προοπτικής, αντιρεαλιστικά χρώματα, αφαιρετικότητα), να παρατηρήσουν τα έργα του και να επιβεβαιώσουν τις πληροφορίες, να συνδέσουν τη τεχνοτροπία του αφενός με τη βυζαντινή ζωγραφική, αφετέρου με την πριμιτιβιστική τέχνη και με τον ευρωπαϊκό εξπρεσιονισμό. Να συγκρίνουν, επίσης, έργα του με έργα των μαθητών του (π.χ., Τσαρούχης, Εγγονόπουλος κ.ά). Στο μάθημα της Ιστορίας, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία μαθητές να αντιληφθούν τις ιδεολογικές προκείμενες της καλλιτεχνικής του δημιουργίας και να προσπαθήσουν να αποκωδικοποιήσουν την έννοια της κατά Κόντογλου "ελληνικότητας" με συγκεκριμένες αναφορές στο ζωγραφικό του κυρίως έργο.