Η εικόνα αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί στο πλαίσιο του μαθήματος της Λογοτεχνίας, προκειμένου να έλθουν οι μαθητές σε επαφή με τη φυσιογνωμία του ποιητή και κριτικού- δοκιμιογράφου Κ. Βάρναλη. Έτσι θα ξεκινήσει διάλογος μέσα στην τάξη για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της βαρναλικής ποίησης, η οποία φέρει παλαμική επίδραση, συμπορεύεται όμως σε αρκετά σημεία και με το Σικελιανό (γλωσσική ορθοδοξία, μορφική επιμέλεια, λυρική έξαρση). Παράλληλα, διαφοροποιείται από τους σύγχρονους του με την κοινωνική κριτική που ασκεί στις καθιερωμένες αξίες. Είναι λοιπόν σατιρικός και λυρικός ταυτόχρονα. Επίσης, κρίνεται σκόπιμο να συγκριθεί ο Βάρναλης με τον Καρυωτάκη, στη σάτιρα, την ειρωνεία και την κοινωνική κριτική και να εντοπιστούν οι ομοιότητες αλλά και οι έντονες διαφορές τους. Ακόμη, είναι δυνατό να συγκριθεί το έργο του με τη σάτιρα του Αριστοφάνη, του οποίου υπήρξε άλλωστε καταπληκτικός μεταφραστής, ενώ αναλογικές ομοιότητες μπορούν να βρεθούν ανάμεσα στον «Επιτάφιο» του Γ. Ρίτσου και τη «Μάνα του Χριστού» του Βάρναλη.