Ασπρόμαυρο φωτογραφικό τύπωμα (μεταξύ 1910-1919), πορτραίτου του Εμμανουήλ Μπενάκη, από τον πλέον σημαντικό φωτογράφο της εποχής Γεώργιο Μπούκα. Ο Εμμανουήλ Μπενάκης (1843 - 20 Ιουνίου 1929) ήταν Έλληνας πολιτικός, βουλευτής και υπουργός του 19ου και 20ού αιώνα. Ο Εμμανουήλ Μπενάκης γεννήθηκε το 1843 στην Ερμούπολη της Σύρου. Μετά τις σπουδές του στη Βρετανία, πήγε στην Αίγυπτο και εργάστηκε στην εταιρεία εμπορίας βάμβακος Χωρέμη στην Αλεξάνδρεια. Παντρεύτηκε την κόρη του Χωρέμη κι έτσι απέκτησε μεγάλη περιουσία. Χρημάτισε πρώτος Πρόεδρος του Επιμελητηρίου της Αλεξάνδρειας. Ήταν στενός φίλος του Βενιζέλου, με το κόμμα του οποίου εκλέχτηκε, το 1910, βουλευτής. Χρήστηκε υπουργός Ναυτιλίας, Γεωργίας, Οικονομικών και Βιομηχανίας. Το 1914 εκλέχτηκε δήμαρχος Αθηνών. Μετά την ήττα του Ε. Βενιζέλου στις εκλογές καταδιώχθηκε και βασανίστηκε. Το 1920 εξορίστηκε στο Παρίσι. Επέστρεψε λίγο αργότερα και πραγματοποίησε σημαντικές δωρεές (Σχολή νοσοκόμων Ερυθρού Σταυρού). Επίσης ήταν ιδρυτικό μέλος του Κολλεγίου Αθηνών και του Συλλόγου Μερίμνης Ανηλίκων. Εικάζεται ότι ήταν ηθικός αυτουργός της δολοφονίας του Ίωνα Δραγούμη. Πέθανε στις 20 Ιουνίου 1929 και κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη. Η πολιτεία τον ανακήρυξε Εθνικό Ευεργέτη. Πατέρας έξι παιδιών, μεταξύ των οποίων ο Αντώνης, ιδρυτής του γνωστού Μουσείου Μπενάκη και η Πηνελόπη Δέλτα, από τους σημαντικότερους Έλληνες συγγραφείς των αρχών του 20ου αιώνα.