Το μαθησιακό αντικείμενο προσφέρεται για τη διδασκαλία του γραπτού ποιητικού λόγου στα χρόνια της Παλαιάς Αθηναϊκής Σχολής (1830-1830). Ο ποιητής Αχιλλέας Παράσχος, μολονότι σήμερα είναι ένας μάλλον ξεχασμένος ποιητής του ρομαντικού 19ου αιώνα, στα χρόνια της δημιουργίας του υπήρξε εξαιρετικά δημοφιλής και αναγνωρισμένος. Ο διδάσκων μπορεί να εκμεταλλευτεί το μαθησιακό αντικείμενο σε ομαδοσυνεργατικές,ερευνητικές-ανακαλυπτικές διδακτικές προσεγγίσεις, προκειμένου να ανασυρθεί και να μελετηθεί η ποιητική παραγωγή μίας άλλης εποχής, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και αναφορές σε ιστορικά προσδιορισμένες αισθητικές και καλλιτεχνικές αξίες. Ειδικότερα, μπορούν να ανατεθούν από τον διδάσκοντα ομαδικές εργασίες, προκειμένου να συλλεγούν πληροφορίες για το ιστορικό και ιδεολογικό πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιούργησαν οι ποιητές της Παλαιάς Αθηναϊκής Σχολής, όπως ο Αχ. Παράσχος, ο Παναγιώτης και ο Αλέξανδρος Σούτσος, ο Δημήτριος Παπαρρηγόπουλος, αλλά και ποιητές της Επτανησιακής Σχολής, όπως ο Διονύσιος Σολωμός, ο Ανδρέας Κάλβος ή ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης. Η θεματική κατάταξη του έργου των εκπροσώπων αυτών (βλ. ενδεικτικά το ερωτικό στοιχείο στην ποίηση του Αχ. Παράσχου και των άλλων) μπορεί να φωτίσει τις ιδιαιτερότητες της κάθε Σχολής ή/και του καθενός χωριστά ποιητή ως προς το ύφος, τη γλώσσα, το περιεχόμενο και την πρωτοτυπία ή τη συμμόρφωση σε παραδεδομένες ποιητικές φόρμες. Περαιτέρω, ο ρομαντισμός και η ποιητική παραγωγή της Παλαιάς Αθηναϊκής Σχολής μπορούν να αντιπαραβληθούν με τον δυναμισμό και τα νέα στοιχεία που κομίζει στην ελληνική ποίηση η Νέα Αθηναϊκή Σχολή (γενιά του 1880). Οι μαθητές μπορούν να συγκεντρώσουν αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτά των αντίθετων χαρακτηριστικών ανάμεσα σε μία εποχή που έρχεται και μία άλλη που παρέρχεται. Ζωγραφική και ποίηση καταδεικνύουν ανάγλυφα αυτή τη σύγκρουση ή τη μετάβαση. Ανάλογες αφορμές μπορεί να δώσει το ιστορικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έδρασε ως πολιτική προσωπικότητα ο ποιητής (αντιοθωνικός αγώνας και εξέγερση του 1862, έξωση του Όθωνα, μεταστροφή του ποιητή και μεταμέλεια). Αυτή η διαθεματική προσέγγιση θα μπορούσε να οδηγήσει με τη χρήση των ΤΠΕ σε εμπνευσμένες διδακτικές επιλογές και εργαστηριακές εφαρμογές, όπως τη δημιουργία από τους/τις μαθητές/-τριες διαφανιών παρουσίασης με χαρακτηριστικά δείγματα ζωγραφικής πλαισιωμένα από στίχους του ανάλογου καλλιτεχνικού ρεύματος. Η παραπάνω ενδεικτικές προτάσεις συνάδουν γενικά με το πνεύμα των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών (ΑΠΣ) για το μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας και Λογοτεχνίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επιπλέον, μπορεί να λειτουργήσει διαθεματικά στα πεδία της Ιστορίας, της Πολιτικής και Κοινωνικής Αγωγής, της Κοινωνιολογίας, των Καλλιτεχνικών και των ΤΠΕ.