Στο μάθημα της Νεότερης Ιστορίας η εικόνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στη διδασκαλία της ενότητας που αναφέρεται στην ελληνική κοινωνία στα χρόνια της δουλείας και ειδικότερα κατά τη συζήτηση των θεμάτων που αφορούν τη μετακίνηση του ελληνικού πληθυσμού σε ορεινές περιοχές, καθώς και τη δράση των κλεφτών και αρματολών στα βουνά. Επίσης μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην ενότητα του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου και της απώθησης του ιταλικού στρατού από τον ελληνικό στα βουνά της Πίνδου. Η εικόνα μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αφόρμηση στο ξεκίνημα της διδασκαλίας και να ακολουθήσει μια ανοικτού τύπου ερώτηση του διδάσκοντος προς τους μαθητές, όπως λ.χ. με τι έχουν συνδέσει στο μυαλό τους τα βουνά της Πίνδου. Η εικόνα μπορεί να δώσει αφορμή για προέκταση της συζήτησης στον χαρακτήρα του ελληνικού τοπίου και στις ιδιαίτερες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες που αυτό δημιούργησε. Στο μάθημα της Νεοελληνικής λογοτεχνίας η εικόνα μπορεί να εμπλουτίσει τη διδασκαλία κειμένων με περιεχόμενο σχετικό με τα ελληνικά βουνά. Λ.χ. στη Γ΄ Γυμνασίου υπάρχει σχετικό απόσπασμα από το Άξιον Εστί («Τα θεμέλιά μου στα βουνά…»). Επίσης υπάρχει απόσπασμα από το Διπλό βιβλίο του Δ. Χατζή («Η τελευταία αρκούδα του Πίνδου»).