Έγχρωμη εικόνα από βιβλίο του Γάλλου αρχιτέκτονα και αρχαιολόγου – περιηγητή C.F.M. Texier (1802 - 1871). Πρόκειται για ψηφιδωτά που βρίσκονται στην κατώτερη, από τις τρεις, και καλύτερα σωζόμενη, ζώνη του τρούλου στη Ροτόντα της Θεσσαλονίκης. Η ζώνη αυτή αποτελείται από οκτώ διάχωρα. Στο κέντρο του συγκεκριμένου διάχωρου της εικόνας υπάρχουν δύο ολόσωμες φιγούρες μαρτύρων σε στάση δέησης, ενώ πίσω τους υπάρχουν διώροφα φανταστικά οικοδομήματα σε σχήμα κόγχης, τα οποία θυμίζουν κτίσματα της Πομπηίας ή της Ανατολής. Επιγραφές ορίζουν τα ονόματα των μαρτύρων, οι οποίοι φορούν ρούχα με πλούσιες πτυχώσεις και έχουν μεγάλα εκφραστικά μάτια. Παραδείσια πτηνά παρατηρούνται στα ανοίγματα των οικοδομημάτων. Τα τελευταία φέρουν πλούσια διακόσμηση. Παρατηρείται διχογνωμία των ερευνητών ως προς τη χρονολόγηση των ψηφιδωτών, καθώς άλλοι τα τοποθετούν στο τέλος της «αυτοκρατορικής» ρωμαϊκής εποχής, συνδέοντάς τα με τη χρήση της Ροτόντας ως μαυσωλείου, και άλλοι στις αρχές των παλαιοχριστιανικών χρόνων συνδέοντάς τα με τη χρήση της ως εκκλησίας. Εντάσσονται πάντως γενικά στον 4ο αι. μ.Χ. ή το πολύ μεταξύ 4ου και 6ου αι. μ.Χ.