Κεντρικό θέμα της εικόνας αποτελεί μία αρχαία ερυθρόμορφη απεικόνιση σε αγγείο. Πρόκειται για έργο του Brondsted και χρονολογείται στα μέσα περίπου του 19ου αιώνα (1830). Στην κορυφή της εικόνας διακρίνεται η γέννηση του Εριχθόνιου (Ερεχθέα) και στο κάτω μέρος ο Βούτης, μυθικός ήρωας της Αθήνας. Για τον Ερεχθέα, ο οποίος ταυτίζεται σε πολλά σημεία με τον Εριχθόνιο, υπάρχουν πολλοί μύθοι, που σχετίζονται με τις απαρχές της πόλεως των Αθηνών. Κατά τον Όμηρο ήταν γιος του Ηφαίστου και της Γαίας, η οποία τον παρέδωσε στη θεά Αθηνά για να τον αναθρέψει. Ο Διόδωρος Σικελιώτης γράφει ότι ο Ερεχθέας καταγόταν από την Αίγυπτο και έγινε βασιλιάς των Αθηναίων επειδή τους βοήθησε να γλιτώσουν από την έλλειψη σιταριού που είχαν κάποτε. Αδελφός του Ερεχθέα ήταν ο Βούτης και αδελφές του η Φιλομήλα και η Πρόκνη, που αργότερα μεταμορφώθηκαν σε πουλιά.