Το μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να υποστηρίξει διδακτικές πρακτικές γνωστικού και εποικοδομιστικού τύπου. Προς τούτο προτείνονται ομαδοσυνεργατικές, ερευνητικές-ανακαλυπτικές και διαθεματικές προσεγγίσεις αναφορικά με τη ζωή και το έργο του Λέοντα Αλλατίου από τη Χίο. Μία από τις πιο εξέχουσες πνευματικές φυσιογνωμίες του 17ου αιώνα και, ταυτόχρονα, όχι ιδιαίτερα γνωστός σήμερα (πλην της ιδιαιτέρας πατρίδας του, της Χίου), ο Λ. Αλλάτιος υπήρξε διαπρεπής φιλόλογος και ονομαστός για την ευρυμάθειά του. Ο διδάσκων μπορεί να εκμεταλλευτεί το μαθησιακό αντικείμενο στη διδασκαλία της Ιστορίας και, ιδιαίτερα, αναφορικά με την περίοδο της Θρησκευτικής Μεταρρύθμισης-Αντιμεταρρύθμισης, την ιστορία του σχίσματος ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες αλλά και την αυγή του Θρησκευτικού Ανθρωπισμού στην τουρκοκρατούμενη Ανατολή (1669-1774). Ειδικότερα, μπορεί να εστιάσει στις αιτίες φυγής ανθρώπων όπως ο Λ. Αλλάτιος από τη γενέτειρά τους, στο περιβάλλον που αυτοί οι άνθρωποι συνάντησαν στην Ιταλία και γενικότερα στη Δύση, στην κατάσταση που επικρατούσε ανάμεσα στις δύο Εκκλησίες (Ορθόδοξη-Ανατολική και Καθολική-Δυτική) αλλά και στις ιδιαίτερες συνθήκες που επικρατούσαν εντός της ίδιας της Καθολικής Εκκλησίας στα χρόνια της προτεσταντικής επανάστασης, στα μέτρα που η δυτική Εκκλησία παίρνει και στα ιστορικά γεγονότα με τα οποία συνδέεται η μακρά αυτή περίοδος. Ο Λ. Αλλάτιος διαθέτει χαρακτηριστικά αναγεννησιακού ανθρώπου (homo universalis) και αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα λογίου, στο πρόσωπο και τη δράση του οποίου αποτυπώνεται η ζεύξη μεταξύ Χριστιανισμού και Ανθρωπισμού/Ουμανισμού. Το μαθησιακό αντικείμενο μπορεί να συνδυαστεί με ενδελεχέστερη έρευνα σε Βιβλιοθήκες (βλ. Γεννάδειος) και Μουσεία (π.χ. Λαογραφικό Χίου «Λέων Αλλάτιος») καθώς και εκπαιδευτικές επισκέψεις εντός και εκτός Ελλάδας (ενδεικτικά Χίος-Ιταλία/Βατικανό). Η χρήση του συνάδει με το πνεύμα των Αναλυτικών Προγραμμάτων Σπουδών (ΑΠΣ) για το μάθημα της Ιστορίας στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Επίσης, η διαθεματικότητα μπορεί να λειτουργήσει στα πεδία της Ελληνικής Γλώσσας, της Τοπικής Ιστορίας, της Μουσειακής Αγωγής, της Αισθητικής Αγωγής, των Καλλιτεχνικών, των Θρησκευτικών και των ΤΠΕ.