Συζήτηση σχετικά με τον τρόπο που το μικρό αγόρι -ως εκπρόσωπος του «άμαχου» πληθυσμού σε μια βομβαρδισμένη πόλη- αντιμετωπίζει τη σκληρή πραγματικότητα που τον περιβάλλει.
Επιπρόσθετα μπορεί να προκληθεί συζήτηση γύρω από τον τρόπο με τον οποίο μέσα από τα ερείπια μπορεί να προβάλλει η ελπίδα -μέσω της παρουσίας ενός μικρού παιδιού- εστιάζοντας κυρίως στη πίστη και αποφασιστικότητα του ανθρώπου για τη βελτίωση της ζωής του ακόμα και μετά από τη βίωση της απόλυτης καταστροφής.