Το Μνημείο του Λυσικράτη είναι χορηγικό μνημείο κτισμένο από τον Λυσικράτη, το 335-334 π.Χ., όπως αναφέρει επιγραφή χαραγμένη στο επιστύλιο. Όταν το έργο που είχε χορηγήσει ο Λυσικράτης νίκησε σε θεατρικούς αγώνες, έκτισε αυτό το μνημείο όπου έστησε πάνω τον δικό του τρίποδα. Είναι κτίσμα κυκλικό, κτισμένο πάνω σε τετραγωνικό βάθρο από πωρόλιθο (πλευράς 2,93 μ.) με έξι κορινθιακούς κίονες από πεντελικό μάρμαρο και έχει ζωφόρο με σκηνές από τη ζωή του Διονύσου. Το μνημείο - γνωστό και σαν "Φανάρι του Διογένη" - είχε ενσωματωθεί το 1669 σε γειτονικό Μοναστήρι Καπουτσίνων και χρησιμοποιείτο από τους μοναχούς ως αναγνωστήριο και βιβλιοθήκη, αφού είχαν μετακινήσει τον ένα ορθοστάτη για να ανοίξουν είσοδο. Η μονή καταστράφηκε κατά την Ελληνική Επανάσταση. Είναι το καλύτερα σωζόμενο παράδειγμα χορηγικού μνημείου. Το Μαθησιακό Αντικείμενο αποτελεί εργασία του Γάλλου αρχιτέκτονα και επί σαράντα χρόνια καθηγητή στην Aκαδημία της Aρχιτεκτονικής J.D. Le Roy. H προσαρμογή του έργου αυτού στα αγγλικά έγινε το 1759 από τον R. Sayer στην έκδοσή του: “Ruins of Athens, with Remains and other valuable Antiquities in Greece”.