Άρθρο στο μηνιαίο περιοδικό «Νέα Ζωή» (αρ. 23, Ιούλιος 1906), όργανο του ομώνυμου Αλεξανδρινού φιλολογικού συλλόγου, που εκδίδεται από το 1905. Το άρθρο υπογράφει ο Felix Rettore, ο οποίος σε ορισμένα άρθρα του υπογράφει στα γαλλικά ως Καθηγητής του Αβερώφειου σχολείου (προφανώς στην Αλεξάνδρεια), με υπέρτιτλο «Ιταλική Φιλολογία». Κάτω από τον ίδιο υπέρτιτλο το αλεξανδρινό περιοδικό δημοσιεύει και άλλα κείμενα του καθηγητή Rettore. Το ενδιαφέρον του περιοδικού για τα γεγονότα στην Ιταλία έγκειται και στο ότι οι φιλοπάτριδες Ιταλοί στην Αίγυπτο ήταν πολλοί αυτήν την περίοδο και όπως χαρακτηριστικά λέει ο συγγραφέας «… εν Αιγύπτῳ το ιταλικόν, μετά το ελληνικόν στοιχείον, δευτερεύει». Το περιεχόμενο του παρόντος άρθρου (Ιούλιος 1906, αρ. 23) αναφέρεται στον Massimo Taparelli D’ azeglio, ζωγράφο και συγγραφέα ιστορικών μυθιστορημάτων, ο οποίος εξελίχθηκε και σε πολιτικό που εργάστηκε για την Ιταλική ενοποίηση (il Risorgimento). Στη συνέχεια ο καθηγητής Rettore παραθέτει σε δική του μετάφραση ένα εκτενές απόσπασμα από κείμενο με τον τίτλο «Περί των εν Romagna επισυμβάντων τελευταίων γεγονότων». Ο λόγος για τον οποίο κάνει τη δημοσίευση είναι διότι το κείμενο φαίνεται σαν να είχε γραφτεί «επίτηδες υπέρ του ελληνισμού του πανταχόθεν σήμερον καταδιωκομένου», όπως χαρακτηριστικά προσθέτει ο Rettore.