Φωτογραφία της Βούλας Παπαϊωάννου που απεικονίζει μικρά παιδιά να πίνουν το γάλα τους στο κέντρο γάλακτος του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού κατα τη διάρκεια της Κατοχής από τους Γερμανούς(1942-1943). Η Βούλα-Θεοχάρη Παπαίωάννου εντάσσεται στο ρεύμα της "Ανθρωπιστικής φωτογραφίας" που βασικός του σκοπός είναι η αφύπνιση των συνειδήσεων ως αντίδοτο στην εξαθλίωση που προκαλεί ο πόλεμος. Ανάμεσα στις πολλές στερήσεις που υπέστη ο ελληνικός λαός το πιο τρομερό ήταν η πείνα από την οποία πέθαναν χιλιάδες άνθρωποι.Οι Γερμανοί άρπαξαν από την Ελλάδα ότι πιο πολύτιμο παρήγαγε: Τρόφιμα, πρώτες ύλες, καύσιμα, χρήματα.Τα εργοστάσια έκλειναν, ο κόσμος έμεινε χωρίς δουλειά.Πιο πολύ υπέφεραν από την πείνα οι κάτοικοι των μεγάλων πόλεων. Οι Γερμανοί και οι Άγγλοι αντιμετώπισαν αυτή την τραγωδία κατηγορώντας ο ένας τον άλλο. Για τους Γερμανούς υπεύθυνοι ήταν οι Άγγλοι που απέκλεισαν τη χώρα εμποδίζοντας την ανθρωπιστική βοήθεια να φτάσει στην Ελλάδα. Για τους Άγγλους υπεύθυνοι ήταν οι Γερμανοί που γύμνωσαν τη χώρα από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές. Τελικά επιτεύχθηκε συμφωνία για διανομή τροφίμων υπό την αιγίδα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού. Η έλλειψη τροφίμων οδήγησε σε ανθηση της μαύρης αγοράς δηλαδή της πώλησης ειδών πρώτης ανάγκης και διατροφής σε υπέρογκες τιμές. Όσοι δεν είχαν τίποτέ άλλο να πουλήσουν πουλούσαν πολύτιμα αντικείμενα ή ακόμα και το ίδιο τους το σπίτι για να εξασφαλίσουν τροφή.