Στο συγκεκριμένο μαθησιακό αντικείμενο παρουσιάζεται η λιθογραφία του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη (1824-1879). Ο Αριστοτέλης Βαλαωρίτης ήταν επικός ποιητής του αρματολισμού - ένας από τους πιο διακεκριμένους Επτανήσιους ποιητές του 19ου αιώνα - και πολιτικός. Ο Βαλαωρίτης ήταν από τους πρώτους λογοτέχνες που θεματογραφούσε ηθογραφικά στοιχεία στην Ελληνική λογοτεχνία. Τα γνωρίσματα του ποιητικού του έργου ήταν: ο πραγματισμός, η αφηγηματικότητα, η ιστορική, εθνοκεντρική, πατριδολατρική και σε λανθάνουσα μορφή η μεγαλοϊδεατική θεματική, η ρητορικότητα, η ροπή προς τον διδακτισμό, η εμποτισμένη από το δημοτικό τραγούδι της ηπειρωτικής Ελλάδας γλώσσα. Τα θέματά του αντλούνται από την Επαναστατική και προεπαναστατική εποχή, την Λατινοκρατία, τους αγώνες των κλεφτών, των αρματολών και των Σουλιωτών. «Οι ήρωες ενεργούν μέσα σε ένα κλίμα αφύσικα υψωμένο […]». Κυρίαρχο μέτρο στην ποίησή του είναι ο δημοτικός ομοιοκατάλληκτος δεκαπεντασύλλαβος, ο οποίος στα τελευταία του ποιήματα εγκαταλείπεται.